Siedzę i sama nie wiem w co się wpatruję. Tym problemem jesteś ty, w każde moje wtrącasz się sny. Brakuje mi Ciebie, brakuje mi tej chorej pewności siebie. Sama nie wiem, czego chcę, nie! Już wiem Ciebie chce. Starałam się brać z życia, tyle ile mogę, żeby później niczego nie żałować. Nabrałam dystansu do świata i siebie samej. W głupim świecie pełnym ironii, nigdy nie potrafiłam zrozumieć, że ktoś może być lepszy. Zrzuciłam klapki z oczu i widzę świat, którego nie zauważałam, pesymizm znikł. Lecz mam nadzieję, że kiedyś odlecimy razem, spojrzymy na świat pod nami i nigdy nie będziemy patrzeć wstecz, i nigdy nie będziemy już sami.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!