|
nie potrafiłam zrozumieć, jak pan N tak szybko zapomniał, jak potrafił związać się z kimś innym po tak krótkim czasie. dziś wybaczyłam mu całkowicie, pozbywając się chyba największego znaku zapytania z przeszłości. dziś, kiedy spędziłam cały wieczór z tym uroczym chłopakiem, wiem, jak się wtedy czuł. kiedy wyrywasz się z czegoś toksycznego i czegoś, w czym nie jesteś szczęśliwy, po prostu w tym tkwisz, a na horyzoncie pojawia się osoba, która zabiera cię na spacer pokazując ci uroki miasta, którego w zasadzie w ogóle nie znasz, po czym zwyczajnie oglądasz film wtulona w jego klatkę piersiową, a on cię najnormalniej na świecie całuje we włosy mówiąc, że te we mnie lubi najbardziej. po prostu, pijecie herbatę, śmiejecie się, szczerze rozmawiacie. dawno tak dobrze się nie bawiłam, oj dawno. i choć propozycja zostania na noc w jego przytulnym mieszkaniu brzmiała całkiem kusząco, myślę, że poproszenie go o to, by zawiózł mnie na drugi koniec miasta była całkiem na miejscu. / breatheme
|
Dodaj komentarz
