|
Środek kwietnia. Koniec lekcji, wyszłam jako jedna z ostatnich ze szkoły. Jakoś często tak wychodziłam ostatnio. Przed szkołą stała dość duża grupka osób, nawet bardzo duża, ale mnie jakoś to nie interesowało. Po chwili usłyszałam swoje imię i instynktownie się odwróciłam. Zobaczyłam Twoich kumpli. 'Gdzie uciekasz?' Powiedział ten, z którym się najbardziej trzymałeś. 'O ja!' Wrzasnęłam i podbiegłam do nich, przytulając się do Twojego ziomka. 'Kuuuuurwa. Ale was nie było sporo. Ale .. Jego nie ma?' Zapytałam. 'Nie rób takich oczu. Teraz nie wiem co Ci odpowiedzieć.' Dźgnęłam Go w brzuch. 'Prawdę jełopie!' Zaśmiali się wszyscy. 'Nie, Jego nie ma.' Zabolały mnie te słowa. 'No okej. Jakoś wytrwam.' Poczułam silne, męskie ramiona. 'Damy radę. W końcu jakaś część Jego w Nas jest. Przytulić się możesz.' Zaśmiałam się. 'No tak. Ale Was nie pocałuję, nie macie Jego ust, Jego włosów, Jego zapachu, Jego skóry, Jego niczego praktycznie.' Wtedy jeden z Twoich "braci" wyciągnął Twoją bluzę. ' CDN.
|
Dodaj komentarz
