" - Śnieg jest tak cichy, miękki i zimny,
jak obojęność ludzi - powiedział zmarznięty zbieracz datków na wigilię dla bezdomnych do stojącej z nim zakonnicy.
- No cóż, każde serce ma swoją zimę, ale może ma i wiosnę - odpowiedziała.
- Budźmy je jak w bajce Andersena Gerda budziła zobojętniałego Kaja w krainie Królowej Śniegu.
- To cudowna baśń! - powiedział jakiś mężczyzna, który nagle stanął przy nich i wrzucił im do puszki spory zwitek banknotów. "
|