|
Siedziała w pokoju zamknęła drzwi na klucz i zgasiła światło.
Nie chciała żeby ktokolwiek widział jej słabość.
Położyła na biurku wszystko co jej się z nim kojarzyło.
Kartkę na Walentynki i swoją połówkę serca.
Jedną dała jemu już prawie rok temu.
Na kartce napisała wszystko co jej kiedyś powiedział.
Chciała ją spalić ale wiedziała że to nic nie da.
Wiedziała że dopóki nie odzyska drugiej połowy serca nie będzie w stanie zapomnieć.
Ta świadomość że może gdzieś ją tam jeszcze ma sprawiała że nie mogła spać.
I choć wielu miała po nim nigdy nie przestała cierpieć.
Wiedziała to właśnie przez nią zniszczyło się wszystko co było dla niej najważniejsze.
Że mogła wybaczyć i być szczęśliwa.
I chociaż wie że to nigdy już nie wróci chciałaby cofnąć czas i jeszcze raz liczyć bałwanki kiedy szli zakochani za rękę na spacer.
|
Dodaj komentarz
