siedzieliśmy na schodach w klatce . zamiast krzyku , płaczu i w końcu wyjaśnień , była cisza . tak cholernie wkurzająca . nigdy bym nie pomyślała , że cisza może ranić . myślałam , że coś powiesz , w końcu zawsze starałeś się wszystko naprawić . nie tym razem . podniosłam oczy . twój wyraz twarzy był bardzo obojętny . i wiesz ? przestraszyłam się . nie wiem kiedy łzy napłynęły mi do oczu . - to co teraz będzie ? - powiedziałam cicho . myślałam , że za cicho , ale usłyszałeś . spojrzałeś na mnie , później na komórkę i od niechcenia powiedziałeś : wiesz , muszę iść , mama mnie potrzebuję. - gapiłam się jak głupia , gdy odchodziłeś . łzy spływały po policzkach . ej , chłopcze : mam wyjebane . - od kiedy ty słuchasz mamy ?
|