|
Siedziałam na polskim, kolejny nudny polski. Wiedziałeś, że nienawidzę polskiego i za każdym razem okropnie się na nim nudzę. ' Przepraszam. Mam zabrać pewną uczennicę do pedagoga szkolnego. ' Gdy zobaczyłam Ciebie w drzwiach klasy serce mi stanęło. Pani spojrzała się na Niego i powiedziała ' Mogę Ci zaufać? ' on odpowiedział jej najpiękniejszym uśmiechem. Puściła mnie. Wyszłam. ' Głupi, aż tak mi się nie nudzi na tym polskim.' Spojrzałeś na mnie, przyciągnąłeś do siebie, trzymałeś ręce na biodrach i powiedziałeś ' Ale mi trudno bez Ciebie żyć na kolejnej matmie. ' Zatraciłam się w Twym spojrzeniu, zacząłeś mnie namiętnie całować. ' Dzieci! Co wy tu robicie? O ile wiem, macie teraz lekcje. Czemu stoicie tutaj i się .. całujecie?!' Przestraszyłam się. ' Dzień dobry, proszę pani. Ładnie Pani dziś wygląda. ' Odpowiedziałeś. ' Dobra dobra chłopcze. Do pedagoga, już. Wasi wychowawcy zostaną poinformowani o tym.' Puściłeś mnie przodem i szepnąłeś ' Widzisz, mówiłem, że masz iść do pedagoga.'
|
Dodaj komentarz
