 |
po 48h nieobecności i żadnego kontaktu wrócił do domu. na wstępie przywitałam Go cudownym: ' pojebało Cię człowieku?!'. stanął jak wryty , po czym spytał: ' mnie ? o co Ci chodzi?'. nie wytrzymałam, podeszłam do Niego i łapiąc za ramiona potrząsnęłam Nim , mówiąc: ' jesteś nienormalny, frajerze! jak można się tyle czasu nie odzywać! '. patrzył na mnie z wybauszonymi oczami, ja zaś zaczęłam okładać Go pięściami po klatce piersiowej i zalałam się łzami. złapał moje ręce, dodając:' oszalałas, uspokój się! ' - po czym przytulił mnie mocno, przy tym uniemożliwiając mi dalsze ciosy. ' kocham Cię, rozumiesz. i traktuję jak brata. a drugiego już stracić nie chcę' - wyszeptałam. 'przepraszam Maluchu, nigdy już tak nie zrobię' - obiecał, całując mnie w czoło. nawet nie wie jak wiele dla mnie znaczy. / veriolla
|
Dodaj komentarz
