 |
uunbreakable12.moblo.pl
samowolka
|
|
 |
|
'..ii każdy mówi: " rodziców się nie wybiera...", gdy krzyczą i wpajają Ci podstawowe zasady ludzkiej moralności, ale co ma powiedzieć "katowane" dziecko może nie fizycznie,ale psychicznie,to o wiele gorsze niż sam fakt ludzkich podstawowych problemów.... '
|
|
|
|
opuściłeś ją, byłeś dla niej jak brat, a Ty ją zostawiłeś dla jakiejś suki! Masz już dość, mówiłeś mówiłeś ! już nigdy Cie nie opuszczę! Ona ją znienawidziła! kazała wybrać"ona albo Ja!?" Cisza przeszyła trwogę. nie pisze nie mówi do Ciebie! Nigdy nie znajdzie sie klucz do tych drzwi. Ogarnia Cie złośc i żal,płacz i zgrzyt zębów nie wiesz co zrobić ale ona to zrobiła udało jej się odszedł nie ma go nie ma was. Rozpadło się i poszło w las. Kiedyś odnajdziesz ten blask i dźwięk on zrozumie,że kochał jak siostrę Cie!
|
|
|
|
cz.5. W jej życiu znów pojawił się on. I mimo,że będzie źle i może jeszcze gorzej niż było wiedzą,że potrzebują siebie. Odbudują to co stracili i nie dopuszczą to tego samego. I mimo,że mówili "tego kwiatu jest pół światu" i,że nie są doskonali wolą siebie niż ideały ludzkich poczęć, które z wierzchu są idealnie w środku zabłąkane. Wracając do domu powtarzała"Najpiękniejsza noc w moim życiu, najpiękniejszy dzień"Nie mogła w to uwierzyć, a on ja przez cała drogę powrotną do domu obejmował i szczypał,żeby uwierzyła,że to nie jest znów sen który ja dręczy gdy za nim tęskni.
KONIEC! ;)
|
|
|
|
cz.4. Przytulił z całych sił i pocałował, mówiąc" minęło tyle czasu a ja nadal pamiętałem o Tobie, śniłem i marzyłem. Nie przestałem kochać nigdy! i mimo,że byłem taki zimny i oschły przepraszam. Kocham Cie tak bardzo" Ona, Ona! usłyszawszy te słowa, popatrzyła na niego i wtulając się w jego ramiona nie chciała już nigdy wypuścić. Kochała go tak mocno,że to co powiedział, utkwiło w jej myślach już na zawsze. Gdy on zapytał" Czy wytrzymasz ze mną?" ona na to" nie wiem, ale wiem, że żyjąc dalej tak jak przez ten czas dotychczas, nie mogłaby znieść, przez cały ten okres nie mogłam przestać o Tobie śnic i marzyc o takim dniu jak ten. Może i jesteś uparty i twardy,ale ja taka też jestem i dlatego wiedz,że już nigdy nie popełnię takich głupstw" on na to" To ja przepraszam za wszystko" Ten dzień był najszczęśliwszym dniem w jej życiu, Spełniła to co wydawało sie byc nie mozliwym. Stał sie wręcz cud!
|
|
|
|
Cz.3. Tak! nagle westchnęła i zaczęła,zaczęła pytać, jąkając się zadała pytanie" Pamiętasz tę wiadomość, kiedy zapytałam Czy zdołałbyś najbliższej swemu sercu osobie wybaczyć najgorsze kłamstwo,któree..." nagle coś ją powstrzymało! Ale co!? jak to ? przecież już była w połowie drogi do jego duszy! Nie... to strach. Opętał jej ciało i pogrążył w niekoniecznie dobrym uczuciu. Z silnej kobiety umiejącej wszystko stała się strachliwa ii obawiająca o wszystkie jej rozterki. Stała się miękka . W ciągu kilku sekund z silnej kobiety i twardej do bólu zrobiła się kobieta o miękkim sercu i słabej psychice. Ale dlaczego? hmm, może dlatego,że kochała go. Kochała go ze wszystkich sił i chciała znów go przytulic i usłyszeć,że ją ktoś potrzebuje. Tak tak to straszne uczucie. Lecz nagle Gdy on powiedział tutaj się rozstaniemy, w nia coś wstąpiło. Nie myśląc co teraz może się stał powiedziała wszystko co czuła, wszystko wylała we łzach aa on? co zrobił on!?
|
|
|
|
Cz. 2 Patrzący gdzieś w dal opowiadali sobie pół życia, które przebiegło po ich rozstaniu śmiali się z czasów, które wydawały się być tak daleko, a były jednokrotnie tak nie dawno. Bała się mu wyjawić prawdę. Bała się,że nigdy nie zrozumie jej postępowania. Lecz już prawie nadszedł ten moment, kres całego ich spotkania i wydawać się mogło,że jest naprawdę między nimi dobrze,lecz jednokrotnie wiedziała ona,że to mogło być ich ostatnie spotkanie.. i nie wybaczywszy sobie,że nie wyjawiła mu prawdy znów tułała by się po świecie szukając jego miłości. Nareszcie! nadszedł ten upragniony moment. Który zarazem, albo mógł jej życie zmienić w horror i mogła utracić wszystko nad czym tak długo pracowała, tyle czasu poświęciła i łez straciła lub w jednej chwili odbudować całe zło i być szczęśliwą. Tak to było ryzykowne. Lecz coś ja popchnęło do przodu. Pomogło wyjąc wszystkie smutki i żale z jej ust.
|
|
|
|
Cz. 1. Nastał ten niebiański dzień, zapowiadał się okrutnie źle mimo,że były to jej urodziny. Myślała:"tak tym razem będę znowu samotna" Gdy nagle przypomniała sobie,że jednak nie będzie tak źle, gdyż wieczorem wybiera się spotkać z przyjaciółmi. Gdy dobiegł ten moment, gdy spotkanie dobiegało końca nagle zaczęli się porozumiewać, rozmawiać od tak po prostu. Stali koło siebie jak bezwzględnie obcy i zimni wobec siebie ludzie. Lecz, gdy ona nagle usłyszawszy dziwne kroki wśród nich i warkot tak jakby dzikiego zwierzęcia chwyciła go za ramię,a on się nie oparł i uśmiechnął. Mówiąc dalej i objąwszy ją mówił pieszczotliwie,że to tylko dziwne myśli przebiegające przez ją głowę i jej się wydaje.
|
|
|
|
'I najlepsze jest to,że zrezygnowałam ze swoich marzeń dla Ciebie, raniąc Cie miałam nadzieje,że nie zostawisz mnie samej na tym świecie.. Aa jednak zostawiłeś, nie dając najmniejszych szans na nadzieje.. Perfidnie bezczelne kotku'
|
|
|
|
'..ii najlepsze jest to,że obiecywałeś, że będziesz walczył i nigdy nie pozwolisz odejść, a gdy przyszła taa godzina zostawiłeś tak po prostu.. '
|
|
|
|
' Jest takie miejsce u zbiegu dróg, gdzie się spotyka z zachodem wschód.. "
|
|
|
|
'..ii wróciłeś z wiadomością na nowy dzień, kiedy on stoi prawie jak koło mnie Ty mówisz, "Kocham Cie" aa ja nie wiem co odpowiedzieć mam bo kocham obydwu was!' ;c
|
|
|
|
Dodaj komentarz