|
tysiacenieogarnietychmysli.moblo.pl
Do końca roku zostało dwadzieścia dni. To dobry czas żeby pomyśleć o wszystkim co się zdarzyło w tym roku i o tym co być może zdarzy się w przyszłym. Wyciągnąć wnioski
|
|
|
Do końca roku zostało dwadzieścia dni. To dobry czas, żeby pomyśleć o wszystkim, co się zdarzyło w tym roku i o tym, co być może zdarzy się w przyszłym. Wyciągnąć wnioski z tego, co było i zrobić plany na to, co będzie. Wszystko zaczyna się w wyobraźni. Każdy wielki projekt ma swój początek w jednej dobrej, ciepłej myśli, która rozgrzewa cię od środka. Myślę, że nie trzeba od razu planować życia na następne dwadzieścia lat. Ani nawet na dwanaście miesięcy, bo przecież nie wiadomo co przyniesie życie i czym zechce nas niespodziewanie zaskoczyć. Wiem jednak, że dobrze jest szukać inspiracji, nowych pomysłów, uczyć się nowych umiejętności i rozwijać. Rozglądać się i marzyć. Bo właśnie z tych marzeń powstają później piękne zdarzenia
|
|
|
Zabawne, że ludzie, którzy mieli nigdy nie ranić, zranili najbardziej. Ci, którzy mieli być na zawsze, pierwsi spakowali walizki. Nie składaj obietnic, ludzie zbyt często je łamią.
|
|
|
czy to my, czy to piwo, czy to schiz, czy to miłość
|
|
|
nie wiem dlaczego musi tak być,że trzeba cierpieć,że świat ten nie jest idealny,znów kłopotów coraz więcej.
|
|
|
Twoje marzenie, to nie to, co znajdujesz w swoim śnie, lecz to co nie pozwala Ci zasnąć.
|
|
|
Jeśli masz być na chwilę to lepiej, żeby Cię wcale nie było.
|
|
|
czasami z ludźmi nie warto dyskutować, nie warto im tłumaczyć, jedyne, co warto, to zostawić ich i odejść. Osamotnienie jest jedną z najcięższych kar, na które człowiek może skazać człowieka.
|
|
|
"Nauczona długim doświadczeniem wiem, co robić, gdy opuszcza mnie kolejna osoba, a źle sobie radzę, gdy ktoś chce ze mną zostać, albo próbuje mnie zatrzymać."
|
|
|
Za mało jeszcze w nas odwagi,
O sobie prawie nic nie wiemy.
Tak łatwo zgubić się i ranić,
Zlepieni z kilku chwil biegniemy.
|
|
|
'coraz częsciej smieje sie w twarz happy endom
|
|
|
Taka natura człowieka. Gdy widzimy granice, mamy ochotę ją przekroczyć. Byc może lubimy wyzwania? Problem w tym, że gdy ją przekroczymy powrót jest prawie nie możliwy. Ale to my-ludzie. Poprostu taka nasza natura...
|
|
|
|