 |
szermeles.moblo.pl
Gdzieś są ludzie do których można mówić z pasją bez obaw o drwiny i oceny. Gdzieś jest krąg rąk który otworzy się by nas przyjąć oczy rozbłysną gdy wejdziemy. Wszy
|
|
 |
|
"Gdzieś są ludzie, do których można mówić z pasją, bez obaw o drwiny i oceny. Gdzieś jest krąg rąk, który otworzy się by nas przyjąć, oczy rozbłysną gdy wejdziemy. Wszyscy będą świętować z nami, gdy staniemy - pełni wewnętrznej mocy. Krąg Przyjaciół, Krąg uzdrowienia. Jest takie miejsce gdzie możemy być wolni."
|
|
|
|
a ,że Cię kocham-dowiesz się. o ile Ty będziesz czuł to samo.
|
|
|
|
czasami chciałabym wymazać to wszystko magiczną gumką. nie myśleć o tym jak bardzo podporządkowałam swój świat niewłaściwej osobie. nie zastanawiać się czy to miało sens. po prostu. zetrzeć wszystkie doświadczenia i móc nie wiedzieć kim była postać o czekoladowych oczach.
|
|
|
|
oni nie są już przyjaciółmi. to rodzina. moja druga rodzina. krąg osób, które niezależnie od tego co zrobię, przyjmą mnie z otwartymi ramionami. to ludzie, którzy akceptują mnie zarówno z ogarniętym wyglądem, jak i w brudnych spodniach i roztrzepanymi włosami. to ludzie, z którymi w nocy pilnowałam całego obozu, by nic złego się nie stało. to ludzie, którzy swoją obecnością pomagali dokończyć mi każdą wędrówkę. to ludzie, którzy nie spali w nocy, by tylko wysłuchać co mam co powiedzenia. to ludzie, z którymi siedziałam przy ognisku śpiewając nasze ulubione piosenki. to ludzie, którzy byli przy mnie, kiedy osiągałam kolejne swoje ideały. to nie są przyjaciele. to rodzina.
|
|
|
|
jakkolwiek bym się czuła, to zawsze mam stałą świadomość, że gdzieś tam istnieją ludzie, którzy rozumieją każdą moją myśl. wiedzą dlaczego czasami boję się iść lasem. wiedzą jak bardzo uwielbiam czuć moc ognia. wiedzą, że kocham usiąść w kręgu i śpiewać. to są moi przyjaciele.
|
|
|
|
przez poprzedni rok, codziennie budziłam się z nadzieją w oczach. więc nie mów mi, że nie mam prawa jej teraz stracić.
|
|
|
|
straciłam ją. czy coś się zmieniło? słońca nie ma jak nie było. ludzie nadal stąpają po chodnikach. znowu słyszę odgłosy dobiegające za okien. komputer stoi w tym samym miejscu. a ubrania leżą tam gdzie je wczoraj rzuciłam. tylko ze mną trochę gorzej.
|
|
|
|
Uwielbiam te historie, które wymyślam przed snem/dirtydiana111
|
|
|
|
nie jestem w stanie kontrolować ciała, które chce wyrazić uczucia.
|
|
|
|
nie umiem kontrolować ciała, które cierpi
|
|
|
|
Dodaj komentarz