 |
swartliefde.moblo.pl
Gdy patrzę w Twoje oczy wiem że nie chcę już niczego szukać że nie chcę nigdzie iść chcę mieć Cię tutaj dziś. Od zawsze chciałem znaleźć kogoś kto by mógł zrozumie
|
|
 |
|
Gdy patrzę w Twoje oczy wiem, że nie chcę już niczego szukać, że nie chcę nigdzie iść, chcę mieć Cię tutaj, dziś. Od zawsze chciałem znaleźć kogoś, kto by mógł zrozumieć, tak dawno już wiedziałem, że to jesteś Ty. Tak dobrze czuję się, gdy jesteś obok, przy mnie. Tak ważny czuję się, gdy mogę objąć Cię, wiesz? Tak mało znaczy dla mnie wtedy wszystko inne, i To jest tak silne, znów tak mocno tego chcę i nie chcę już myśleć. To wszystko jest tak dziwne, ten kraj, to miejsce, miało być przecież inne.
Gdy patrzę w Twoje oczy może wciąż jestem naiwny, lecz gdy patrzę w nie czuję, że minie wszystko co jest złe. Lecz nic nie zostało z moich marzeń z moich planów zobacz, mam dosyć iść tak gdzieś bez planów, wciąż od nowa, zaczynać coś, nie kończyć. Pomyśl o nas. Naprawdę ciężko będzie nam się nie rozłączyć. / Pezet - Nieważne.
|
|
|
|
Naprawdę cieszę się, że widzę Ciebie znów, choć, było tyle ciężkich chwil, tyle niepotrzebnych słów. Tyle emocji złych, naprawdę mocnych słów i nieudanych prób, przegranych, ciężkich prób. Naprawdę cieszę się, że patrzę w Twoje oczy znów, że rozmawiamy dziś, dziękuję, że dziś przyszłaś tu. Bez Ciebie wszystko było dla mnie tak nieważne. Naprawdę kocham Cię, naprawdę... Ten świat jest jakiś pojebany dziś, nie sądzisz? Ty jesteś tam, ja jestem tu, nie wiem co trzeba zrobić już i chciałbym dziś mieć już pod nogami pewny grunt i żyć z Tobą, być przy Tobie, mieć coś, wiedzieć już. Ten świat jest jakiś nienormalny dziś. To miejsce, ten kraj, ten kryzys, a w tym wszystkim ja i Ty, i chciałbym już wiedzieć, że dobrze wiem jak mamy żyć./ Pezet - Nieważne.
|
|
|
|
Bo kiedy nie ma Ciebie, niewiele istnieje. Wiem, że tak trzeba, ale kurwa oszaleje teraz.
|
|
|
|
Tak mi jakoś fajnie, gdy jesteś blisko.
|
|
|
|
To niesamowite prawda? Trwać tak razem w jednej chwili, która dla reszty świata nie istnieje, należy tylko do nas. Widzieć w sobie to wszystko, czego potrzeba do życia. W sobie nawzajem odnajdywać cząstki bicia serca, które pomagają w oddychaniu przepełniając powietrze zapachem miłości, która jest tylko nasza. Trzymać się za ręce z tą nieśmiertelną świadomością, że nikt już nigdy nie będzie w stanie ich rozdzielić, że nikt nie odbierze nam tego ciepła, które mamy. Że będziemy obok, zawsze.
|
|
|
|
Z lekkim wahaniem, przeplatanym ulotną pewnością, spoglądaliśmy na siebie. Każda sekunda była dla nas torturą, każda minuta zwiększała ból. Uśmiechnęłam się, a ty odpowiedziałeś tym samym, chociaż w naszych oczach nie było już szczerości. Niedopowiedziane słowa, urwane nadzieje i zdeptane serca walały się obok, lekko dymiąc i dopalając się u naszych stóp. Nie mieliśmy niczego, nawet marzeń, nie mieliśmy przyszłości, będąc ze sobą. a jednak to puste miejsce, które zostawiłeś po moim sercu, to puste miejsce mimowolnie wciąż czekało.
|
|
|
|
Stawiam mały krok, ale Ty robisz to co zwykle. Nie zdążam dosunąć jednej stopy do drugiej, a już stoisz plecami do mnie. Nie chcę być ignorowana, nie chcę żebyś udawał, że mnie tu nie ma i chociaż prawie krzyczę Ci do ucha, Ty udajesz, że nie słyszysz. Stoimy obok siebie, ale jakby coś między nami było, coś co odgradza jedne uczucia od drugich, coś co w ogóle nas niszczy, ale ja nie mogę być słaba, nie mogę się poddać i pozwolić Ci odejść, bo jesteś wszystkim, wszystkim co w tej parodii życia mam.
|
|
|
|
Zamiast schudnąć, tyję. Zamiast zapomnieć, wspominam. Zamiast wziąć się w garść, rozklejam się jeszcze bardziej. Zamiast odejść, wracam. Zamiast kochać, nienawidzę. Zamiast nienawidzić, kocham. Zamiast śmiać się, płaczę. Zamiast żyć, umieram.
|
|
|
|
Żeby docenić wartość jednego roku, zapytaj studenta, który oblał końcowe egzaminy. Żeby docenić wartość miesiąca, spytaj matkę, której dziecko przyszło na świat za wcześnie. Żeby docenić wartość godziny, zapytaj zakochanych czekających na to, żeby się zobaczyć. Żeby docenić wartość minuty, zapytaj kogoś, kto przegapił autobus lub samolot. Żeby docenić wartość sekundy, zapytaj kogoś, kto przeżył wypadek. Żeby docenić wartość setnej sekundy, zapytaj sportowca, który na olimpiadzie zdobył srebrny medal. Czas na nikogo nie czeka. Łap każdy moment, który ci został, bo jest wartościowy. Dziel go ze szczególnym człowiekiem - będzie jeszcze więcej wart.
|
|
|
|
Bo wiesz, życie takie jest, że mimo tego, że się staramy to w pewnym momencie nadchodzi coś co sprawia, że to co kochaliśmy z całego serca, musi odejść mimo chęci pozostania. Więc proszę, żyj, śmiej się, wspominaj mnie najlepiej jak potrafisz, bo w moim sercu będziesz wiecznie. Przez ten czas stałeś się dla mnie czymś wyjątkowym, stałeś się moim natchnieniem i otworzyłeś przede mną wiele dróg, którymi niestety już wspólnie nie podążymy. Rozmroziłeś moje serce i nazwałeś je swoim imieniem. Skłaniałeś do zwierzeń za co bardzo Ci dziś dziękuję, bo gdyby nie to, do dziś dusiłabym się z rzeczami, o których nie mówiłam nikomu. Jesteś osobą, która powinna o mnie wiedzieć wszystko. Na początku zawsze bałam się Twoich reakcji, lecz niesłusznie, bo zawsze mówiłeś mi, że będzie dobrze, wysłuchałeś, zrozumiałeś, przytuliłeś i dawałeś siłę do tego, bym nie bała się niczego co przede mną. Dlatego już się nie boję...
|
|
|
|
Jest obok. Na granicy między widzeniem, a niewidzeniem. Czasami, gdy popatrzę kątem oka, odnoszę wrażenie, że rozmazany kształt nabiera konkretów, jakby moja obserwacja karmiła go, ofiarowywała ciało. Po kilku sekundach głowa zaczyna protestować – świat się kręci, obraz zanika, uciekając z piskiem.
|
|
|
|
Nie patrz na wygląd. Nie patrz na pozory. Lecz patrz na wnętrze, gdyż niesie coś więcej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz