 |
smilemill.moblo.pl
czy kiedyś będę miała tą odwagę by skończyć to czego nie chcę? czy kiedyś będę potrafiła zaufać? czy kiedyś pokocham kogoś równie mocno? czy może zwyczajnie zacznę żyć
|
|
 |
|
czy kiedyś będę miała tą odwagę by skończyć to czego nie chcę? czy kiedyś będę potrafiła zaufać? czy kiedyś pokocham kogoś równie mocno? czy może zwyczajnie zacznę żyć na nowo?
|
|
|
|
na ustach mam uśmiech, a w rzeczywistości znowu założyłam maskę. idealnie maskuje to czego nikt nigdy nie powinien we mnie widzieć, słabość, lęk, depresję. bo zwyczajnie wiem, że nikt nie zrozumiałby co się dzieje w mojej głowie, życiu, duszy. jak cholernie pali serce. jak cholernie tęsknię.
|
|
|
|
Nigdy nie czułam takiego bólu, serce niewyobrażalnie piekło, łzy mimowolnie spływały po policzkach, moja dusza krzyczała, choć ja nie mogłam wypowiedzieć ani słowa. Nie mogłam nic zrobić, nie mogłam, bo byłam bezsilna w każdym detalu.
|
|
|
|
Najgorszy dzień to ten, w którym moje serce pękło na miliony kawałeczków. Najgorszy dzień to ten, w którym stanąłeś na ślubnym kobiercu. Najgorszy dzień to ten, w którym wykresliłes mnie ze swojego życia. Umarłam. Nie czuję nic, prócz pustki. Nie czuję żadnych emocji.
|
|
|
|
Powoli zamykam oczy. Delektując się ciszą, moje myśli uciekają do wspomnień, o Tobie.
|
|
|
|
Jak mam zakończyć jeden cholerny rozdział, skoro z książki wyrwano kilka istotnych stron? Jak mam się dowiedzieć, co było dalej? Nie pójdę dalej, bo omjanie nie ma sensu. Jest jedna książka na całym świecie, a osoba która ma te strony, nie odda mi ich.
|
|
|
|
Tulę ostatnie resztki twojej obecności w moim pokoju, zaciągam się mocno. Kolejne krople łez spływają po policzku..
|
|
|
|
Kiedyś pisałam o moim szczęściu. Dziś go nie ma, nie ma mnie, mojej duszy. Każda moja cześć ciała płacze, umiera z tęsknoty. Jak to jest, że tak łatwo poddajemy się po tylu latach?
|
|
|
|
weno wracaj, potrzebuję Cię.
|
|
|
|
mój stan psychiczny? jest gdzieś totalnie na dnie.
|
|
|
|
jestem pieprzonym tchorzem. i tyle.
|
|
|
|
jest zupełnie ciemno. patrzę w sufit, zamykam oczy, wstrzymuje oddech i słucham dźwięku obijajacych się kropel deszczu o parapet, samochody i dachy. uwielbiam deszcz i jego zapach. zapach wiosny, ale to z nią mam dużo złych wspomnien. wypuszczam powietrze, którym zaciągnęłam się dość mocno. i tak w kółko. ciągle się zastanawiam po co zyc, ale nie wiem w jakim celu rozmyślam o tym. przecież niby jestem szczęśliwa od ponad roku.. czasem nie daje rady. za duzo tego wszystkiego.. [ mill ]
|
|
|
|
Dodaj komentarz