|
smeetmuffin.moblo.pl
Nie jestem stworzona do miłości urodziłam się zbyt smutna!
|
|
|
Nie jestem stworzona do miłości, urodziłam się zbyt smutna!
|
|
|
Wmawiając sobie że nic do niego nie czujesz, że go nie kochasz, że nie jest Ci ważny nie uwolnisz się od niego. Jeszcze bardziej będziesz o nim myślała, w każdym człowieku będziesz go widziała, jego ruchy, uśmiech, twarz. Aż w końcu zacznie Ci się śnić po nocach, będziesz czuła jego zapach, jego oddech na swojej szyi i najgorsze co może być, jego ramiona na sobie gdy będziesz kładła się spać. Zobacz do czego może doprowadzić jedna przypadkowa osoba. Każdy będzie Ci mówił " nie zasługujesz na niego. On Cię rani. Znajdź sobie lepszego, który na Ciebie zasługuję" Ale to nie jest takie łatwe. Nie zapomnisz nagle o tej osobie. Nadal na jego myśl i na przypadkową osobę z nadzieją że to on będziesz miała motyle w brzuchu i uśmiech na twarzy a po chwili uświadamiasz sobie że jego nie ma już. Musisz żyć ze świadomością że życie toczy się dalej a ludzie odchodzą i przychodzą albo zostawiają z Tobą.
|
|
|
Nauczyłam się żyć bez Ciebie. Może nie do końca. Może jeszcze mam jakiś sentyment do Ciebie i naszych miejsc ale to nie już to samo. Coraz mniej myślę o nas, co by było gdyby. Mimo że jesteś dla mnie kimś ważnym wiem już że potrafię żyć bez Ciebie. Potrafię coraz częściej się uśmiechać, potrafię się otworzyć do ludzi. Byłeś jesteś i będziesz dla mnie osobą wyjątkową ale będę już inaczej patrzeć na to wszystko. Doszłam do wniosku że coś się kończy by mogło się coś zacząć. Życie, ludzie dali mi koleją szansę bym mogła wykorzystać to co u mnie kochali najbardziej za nim byłam pod Twoim wpływem i nie widziałam życia bez Ciebie. Czas nie leczy ran ale ludzie to robią. Dają Ci szanse bo widzisz że im zależy na Tobie mimo że wyrządziłaś im ból i cierpienie.
|
|
|
Kiedyś kupię nóż
I powyrzynam wszystkich wkoło
Kupię nóż
Zostawię tylko dwoje /happysad
|
|
|
Jak ktoś Cię zrani, coś w Tobie pęka. Inaczej patrzysz na słońce, boisz się ufać. Pojawia się strach przed kolejnym zranieniem. Nie umiesz żyć
|
|
|
Brakuje mi jego. Miłości. Bycia kochaną. Twarzy, która na ciebie patrzy i uśmiecha się dlatego, że jesteś. Dłoni, która szuka cię przez sen. Kogoś, z kim jestem cała. Kogoś, kogo twarz chciałabym widzieć, zasypiając na zawsze. Kogoś, kto jest moim domem.
|
|
|
Kocham go bez granic możliwości.
|
|
|
Twoje imię mnie prześladuje. Czy to znak że wrócisz? Czy po prostu znak że powinnam już o Tobie zapomnieć jak byś nie istniał? Łudzę się już rok że wrócisz, że pokochasz, że uszczęśliwisz mnie znowu swoją obecnością, swoim uśmiechem, swoimi oczami, swoją duszą. Ale czas się pogodzić że to tylko moja nadzieja, która tak na prawdę jest nawet niepotrzebna bo wiem nawet i wszyscy wiemy że nie wrócisz. Czas pogodzić się z tym że Twoja obecność w moim życiu już znikła. Czas dać nadzieje sobie że wróci moje prawdziwe JA. Czas przestać ranić osoby na których Ci zależy bo przecież to nie ich wina że odszedł. Czas po prostu się zmienić raz na zawsze :)
|
|
|
|