|
Ktoś kiedyś powiedział, udaj się zbyt daleko od domu a stracisz swe korzenie. Zabij zbyt wielu wrogów, a zatracisz siebie. Jeśli zginiesz w walce, Twoje życie wsiąknie w ziemię niczym deszcz i ślad o nim zaginie. Jeśli w tym czasie się zakochasz, nadzieja zakwitnie ponownie i namiętnie obejmie życie.
|
|
|
Kiedy moja krew przepłynęła cale moje ciało i poznała wszelkie limity, obudziłem się w środku dnia, aby zasnąć w TWOJEJ pamięci. Jesteś zła na mnie za moją cierpliwość, ale powiedz mi dlaczego tak bardzo ciebie potrzebuję, kim jesteś? /Juan Gelman
|
|
|
Dotyk Twój ... niczego już nie jestem pewna.
|
|
|
I kiedy odchodzi ten ktoś czujesz, że miłość zawodzi...
|
|
|
Nie ufaj mi, gdy głos mi drży. Dbaj o niespełnione sny. W niespełnieniu cały czar i żal.
|
|
|
Choć pogubiłam szlak, spalałam się nie raz, poczułam słońca blask. Choć jak po linie szłam, straciłam kilka szans, objęcia nocy znam. Choć rozmieniałam sny, gubiłam siebie w nich, wiem dokąd nie chce iść. Choć piłam gorzki wstyd, krzyczałam głośno zbyt, docenię szeptu łyk. Nie żałuje ani dnia, nie żałuję ani chwili, mimo burz, niepotrzebnych słów.
|
|
|
Ucieczka od emocji nigdy się nie udaje. Trzeba się z nimi zmierzyć, poradzić sobie z nimi. I z ludźmi, których dotyczą.
|
|
|
Kto ci powiedział, że wolno Ci się przyzwyczajać? Kto ci powiedział, że cokolwiek jest na zawsze?
|
|
|
Chcę znów wierzyć w miłość! Mieć siłę, by wstrzymać łzy! Mieć prawo do walki! Chcę znów dotknąć gwiazd! Zatrzymać czas!
|
|
|
Człowiek jest sumą przypadkowych, nieprzemyślanych chwil swej biografii i nic nie może na to poradzić. Bezwiednie ma wpływ na tych, z którymi się zetknął w przeszłości. Nic nie ginie, nic nie jest zapomniane.
|
|
|
Arystokracja manier to estetyka w czynie, sztuka wprowadzona w najdrobniejsze szczegóły życia.
|
|
|
Pamiętaj, że każdy napotkany człowiek czegoś się boi, coś kocha i coś stracił.
|
|
|
|