 |
sateliteheart.moblo.pl
powoli umiera tysiąc zachodów słońca Bóg wie co skrywa się w słabych i pijanych sercach
|
|
 |
|
powoli umiera tysiąc zachodów słońca, Bóg wie, co skrywa się w słabych i pijanych sercach
|
|
|
|
i'm not kidding. i want to die.
|
|
|
|
przy Tobie grudzień staje się majem
|
|
|
|
nosek do góry, ktoś tu Cię kocha!
|
|
|
|
gwałcisz mnie emocjonalnie, kotku
|
|
|
|
jest idealnie, mimu kilku małych problemów
|
|
|
 |
choć wnerwia mnie jak nikt inny , irytuje najbardziej jak to możliwe , doprowadza mnie do szału milion razy dziennie to jednak potrafi mnie wyciszyć i uspokoić jednym przytuleniem albo buziakiem w czoło . cały czas mnie zaskakuje tak samo jak na początku , chociażby wtedy , jak zobaczyłam swoje zdjęcie na wyświetlaczu jego telefonu, które zajęło miejsce idealnego tyłka jakieś azjatyckiej modelki. nie poznaję go, jak w drodze ze szkoły zatrzymuje się przed mostem i kupuje mi różyczkę u starszej kobiecinki. wie, co zrobić jak leżę na niego wielce obrażona, bo znów zepchnął mnie z łóżka. udaje , że w ogóle się tym nie przejmuje, siada sobie wygodnie przed moim laptopem, nie zwracając uwagi, że ja omal nie wybucham, i nagle po pokoju rozbrzmiewają powolne dźwięki naszej piosenki, a ja nie mam sił już się na niego gniewać. uwielbiam go , gdy siedzimy w jakieś knajpie a on udaje obrażonego ale szeptem mi mówi " tul mnie najmocniej, a ja będę mówił głośno ' nie tul ! '. kocham tego francola .
|
|
|
|
NIESAMOWITE UCZUCIE BYCIA SZCZĘŚLIWĄ.
|
|
|
|
Siedziałam tam około 2 godzin, nie zdając sobie sprawy zerknęłam na zegarek i postanowiłam ogarnąć się i pójść do przyjaciółki wyżalić się z tego wszystkiego co kręciło się dookoła mnie. Wstając ujrzałam biegnącego Ciebie w moją stronę, tak szczerze chciałam się tylko przytulić i wygarnąć Ci jakim jesteś głupkiem i że Cię kocham, ale na szczęście miałam jeszcze trochę dumy i tego nie zrobiłam. Złapałeś mnie za ręce i przepraszałeś. –Przepraszam, bardzo przepraszam. Wychodzi na to, że aż tak się o Ciebie martwiłem, żebyś przeze mnie nie straciła jakiejś ważnej części życia, że aż bym Cię tak jakby zupełnie stracił, jaki ze mnie idiota.. Chwilę później już tuliliśmy się do siebie móc jak najdłużej zatrzymać tą chwilę. Lecz ja odepchnęłam Cię na chwile i wtedy pocałowałeś mnie, tak delikatnie jak za pierwszym razem. Przyrzeknąłeś, że mnie nie opuścisz i będziemy razem już zawsze. / cz. 3
|
|
|
|
- Przepraszam za wszystko. Nie będę Cię juz więcej krzywdził. I dziękuję Ci za wszystko. – i pocałował mnie w czoło jak gdyby nigdy nic i odszedł. Usiadłam na pierwszej lepszej ławce, a łzy nie przestawały się cisnąć do oczu. Nie wytrzymałam rozpłakałam się. Przypominając sobie te wszystkie wspaniałe chwile. Nie żałowałam niczego. W myślach powtarzałam sobie, jakim on jest idiotą, zostawiając mnie tutaj samą w środku parku. Nie obchodzili mnie ludzie idący przez ścieżki, ich głupie komentarze ‘co to za wariatka siedzi tam i płacze’. Dopiero teraz zdałam sobie sprawę, że to ławka, na której pocałowaliśmy się po raz pierwszy. Pierwsze spojrzenie, wgłębienie się w jego lazurowe oczy było warte wszystkiego. Ale zdaje sobie sprawę, że już nigdy nie będę miała okazji tego zobaczyć. / cz. 2
|
|
|
|
Spacerowaliśmy przez park, było około godziny 16. Rozmawialiśmy praktycznie o niczym, zastanawiałam się co z Tobą nie tak, bo zawsze przecież tak kleiła się nam rozmowa. W końcu zapytałam, nie mogłam dużej tego znieść. -Ej, kochanie czy coś jest nie tak? On się tylko uśmiechnął i zapadła cisza. Chwilę później powiedział - wiesz, może lepiej w ogóle nie spotykajmy się. Tak będzie dla Ciebie lepiej. - Że co? Co Ty gadasz? -Prawdę, po prostu nie zasługuje. I nie ma w tym Twojej winy. Problem tkwi we mnie, z resztą jak zawsze. Taka laska jak Ty zasługuje na kogoś le... Przerwałam mu, nie pozwoliłam dokończyć ani słowa, ze łzami w oczach zaczęłam krzyczeć. -no jaka laska?! no jaka, normalna i zwykła jak każda inna. - Wiesz.. wyjątkowa. A ja na pewno nie chciałbym żebyś była smutna, dlatego z kimś innym będzie Ci po prostu lepiej. i proszę o jedno, nie przecz. -myślałam, że oszaleje, nic nie odpowiedziałam, a łzy leciały i leciały, on znowu się odezwał / cz. 1
|
|
|
|
bo kiedy masz świadomość, że ten którego kochasz, z wzajemnością, gdzieś w głębi nie potrafi zapomnieć o byłej, to i tak Jego miłość do Ciebie nie ma logicznego sensu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz