 |
pojebanezycie.moblo.pl
Boże dziś Cie proszę o ich zdrowie by wytrzymali to we dwoje a nawet we troje.
|
|
 |
|
Boże, dziś Cie proszę o ich zdrowie, by wytrzymali to we dwoje, a nawet we troje.
|
|
|
 |
Nie mam pojęcia, dlaczego ludzie po rozstaniu się uważają, że to był błąd iż kiedykolwiek się ze sobą związali. Byli dla siebie wszystkim, kochali się tak mocno jak było to możliwe, a jednak i tak żałują. Jest to głupotą, bo przecież cieszyli się sobą wzajemnie. Nie są razem, bo wybrali oddzielne drogi, powinni być zadowoleni z tego, że w ogóle spotkali taką osobę w życiu, która odzwierciedlała ich bez żadnych zaprzeczeń. Nie mów 'żałuje, to był błąd. ' jeżeli wiesz, że była to najlepsza decyzja, którą do tej pory podjąłeś. /ej.malaa.
|
|
|
|
każdy zasługuje na drugą szansę.
|
|
|
|
jednym słowem? pustka. dokładniej? pustka - coś, co usilnie staram się zdefiniować i czego próba za każdym razem wgniata moje serce w mostek. zaprosiłam ją. za dużą ilością czasu wysłałam jej krótkie zaproszenie w delikatnej kopercie, pachnącej jego perfumami, jakby uwydatniając to, czego tak cholernie mi tego wieczoru brakuje.
|
|
|
|
Dla Ciebie to zwykły kumpel, a dla mnie ktoś kto kiedyś dla mnie znaczył wiele. Teraz to Ty wiesz co u niego słychać, a ja tylko przyglądam się z boku. Tylko, że to ja jestem uzależniona od jego życia, to ja potrzebuje wiedzieć że on żyję, to ja wieczorem modlę się by żył, bo wiem że gdy go już nie będzie, załamie się bo on dla mnie znaczył coś więcej niż zwykły kumpel, bo dla mnie był w tedy wszystkim. Nawet nie wiesz jak każdego dnia boje się że przeczytam sms o treści on nie żyje, lub wejdę do szkoły i zobaczę zapłakaną twarz mówiąca mi że go już nie ma, bo dla mnie to będzie koniec świata, mimo że on teraz ma się świetnie to i tak się boje, boje się cholernie. /pojebanezycie. wtf ? o.O
|
|
|
|
Nawet nie zdajemy sobie sprawy jak potrafimy się uzależnić od drugiej osoby. Nie potrafimy sobie wyobrazić życia bez niej. Nasze serce bije tylko dla niej i tylko dzięki niej. Tak bardzo potrafimy się przywiązać, tak mocno kochać, że to staje się naszym sensem życia, życie dla drugiej osoby. /pojebanezycie
|
|
|
|
|
'tęsknię' to jedno słowo nie wyrazi tego, jak bardzo brakuje mi każdej z tych komicznych rozmów, banalnego uśmiechu na twarzy, na co dzień przypominającego o fragmentach szczęścia, którym On nadawał sens. jak bardzo brakuje mi jego głosu, śmiechu, tych nocnych spacerów, i buziaków na dobranoc, każdego z porannych przytuleń czy śniadań w łóżku, śmiertelnych łaskotek, chwil powagi i nagłego wybuchu śmiechem, nawet tych małych kłótni, po których i tak nie potrafiliśmy bez siebie wytrzymać. nie wyrazi tego, jak cholernie bardzo brakuje mi Jego. / endoftime.
|
|
|
|
Więc czy potrafimy właściwie kochać Boga, jeśli siebie nawzajem nie potrafimy? - ksiądz.
|
|
|
|
Pytasz mnie czemu mam depresje i życie tutaj jest mi nie na rękę, a wiesz jak czuje się 8-letnia dziewczynka, która ciągle widzi matkę zażywającą psychotropy, a ojca co tydzień, goniącego pieniądze jak szczęście by ta jego podobno rodzina miała co zjeść i gdzie mieszkać. Wiesz co czuje ta dziewczynka, gdy wraca ojciec i dowiaduje się o wszystkich jej przewinieniach, gdy zza pleców ojca pojawia się pas. Wiesz co czuje 12 letnia dziewczyna, która wciąż widzi matkę jadącą na psychotropach, a ojca tracącego wszystkie ich cenne pieniądze, wiesz co czuje 15 letnia dziewczyna, która widzi wciąż tą samą matkę w pogłębiającej się chorobie a ojca, który ma wszystko w dupie?! Wiesz!? No właśnie nie wiesz, więc nie zadawaj głupich pytań. /pojebanezycie
|
|
|
|
|
zagryzasz wargi zasłaniając twarz dłońmi, nagła cisza, słowa zamykają się w nawias zapytania, by na nowo zalegać w przełyku, by nigdy więcej nie ujrzeć światła dziennego, i już nigdy niezrozumiale nie wadzić w detalach życia. / endoftime.
|
|
|
|
Ten czas nie liczy się w wieczności, dlatego boje się, że nie zdarzę. /pojebanezycie
|
|
|
|
Jakoś trudno w to wszystko uwierzyć, że Cię już nie ma. Dziś odprowadziliśmy Cię w miejsce gdzie już zawsze będziesz spać, ale i tak do mnie to jeszcze nie dotarło. Bo byłaś, może nie widziałam Cię od dwóch lat, ale wiedziałam że byłaś. Każdy wiedział, że to nastąpi prędzej czy później, każdy wiedział, ze cierpisz, ale też każdy miał nadzieje, każdy oczekiwał na cud, każdy wierzył, że jeszcze kiedyś wejdziesz uśmiechnięta w szkolne mury, każdy wierzył, że Cię jeszcze zobaczy żyjącą, a nie w białej trumnie na cmentarzu. Jednak tak się nie stało, odeszłaś. Nie sposób nie płakać, mimo że znałam Cię zaledwie rok i nie widziałam Cię 2 lata, ale mi się wydaje jakby wczoraj była nasza wspólna ostatnia lekcja plastyki, jak siedzisz koło mnie i coś opisujesz. Taką właśnie Cię pamiętam uśmiechniętą, rysującą drzewo. Taka pozostaniesz w mojej pamięci. Nawet, kumpel, który ledwo co Cię znał płakał, więc musisz też wiedzieć że poruszyłaś serce także i praktycznie nieznajomych. Gabrysia. :C
|
|
|
|
Dodaj komentarz