 |
pesymistycznaa.moblo.pl
Z każdym kolejnym dniem bez Niego czuję jakby ubywało mnie samej.
|
|
 |
|
Z każdym kolejnym dniem bez Niego, czuję jakby ubywało mnie samej.
|
|
|
|
Stał się moim uzależnieniem - Tak, bezczelnie mnie od siebie uzależnił.
|
|
|
|
Chwila nadziei poszła się pierdolić, później znowu dostała mi się jej odrobina, tylko po to aby w następnej kolejności odwiało ją milczenie.
|
|
|
|
Jest co najmniej dziwnie. Ja dziwnie wszystko odczuwam.
|
|
|
|
Dla pewnych jednostek człowiek chce być silnym i jest gotowy bardzo wiele poświęcić.
|
|
|
|
Coś pcha mnie w stronę zrezygnowania, mimo wszystko nadal tego nie robię.
|
|
|
|
Od dłuższego czasu moim stałym towarzyszem jest sentyment. Bardzo wierny, nie opuszcza mnie nawet na krok.
|
|
|
|
Coś nie pozwala poczuć mi całkowitej beztroski i błogostanu. Dlaczego tak właśnie jest? I dlaczego jedna oznaka drobnego zainteresowania znowu odgania stan większej obojętności?
|
|
|
|
Wokół mnie pękło coś, co wabi smutne chwile.
|
|
|
|
Negatywne myśli. Optymizm? A cóż to takiego? Gdzie podział się mój spokój duszy? Gdzie podział się mój stan spokoju, do cholery!? Nie wiem gdzie powinnam go szukać. Strach. Pełno strachu, na każdym z możliwych kroków. Znowu otulam chłodem policzki. Każdą myśl oddaję bez walki, temu całemu złu. Pragnę znów oddychać spokojnie. O nic więcej nie proszę. Tonę w lęku. Boże, tyle pesymizmu..
|
|
|
|
Wiesz, po części wiem, że postawiłam kolejny krok w owym działaniu. Coraz mniej sentymentu, coraz mnie zachłanności i czułości...
|
|
|
|
Trudno mi w cokolwiek uwierzyć Tobie, gdzy widzę prawdę, która nawet nie próbuje się przede mną ukrywać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz