 |
panthenol.moblo.pl
Jakie to dziwne pomyślałam. Tonie się w dół a nie w górę.
|
|
 |
|
Jakie to dziwne, pomyślałam. Tonie się w dół, a nie w górę.
|
|
|
|
Za bardzo go kochałam, a miłość nie rządziła się zasadami logiki.
|
|
|
|
Byłam taka zajęta udając zajętą.
|
|
|
|
'Byłam niczym osamotniony księżyc – satelita, którego planeta wyparowała w wyniku jakiegoś kosmicznego kataklizmu. Mimo jej braku, ignorując prawo grawitacji, uparcie krążyłam wokół pustki po swojej dawnej orbicie.'
|
|
|
|
'Byłam jak opuszczony dom – skażony dom – w którym przez cztery długie miesiące nie dało się zupełnie mieszkać. Teraz sytuacja nieco się polepszyła – w najbardziej reprezentacyjnym pokoju przeprowadzono remont – ale to był tylko jeden pokój.'
|
|
|
|
'Zakaz pamiętania, przy jednoczesnym lęku przed zapomnieniem – wybrałam dla siebie zdradliwą ścieżkę.'
|
|
|
|
'Tak, ból w końcu się pojawił.(...) Wydawało mi się, że wyrwano mi z ciała wszystkie najważniejsze organy, że mój tułów to jedna wielka rana o poszarpanych brzegach, pulsująca, niegojąca się mimo upływu czasu.'
|
|
|
|
'Smutno było zdać sobie sprawę, że nie gra się już głównej roli kobiecej. Romans stulecia dobiegł końca.''
|
|
|
|
'Czas przemija nawet wtedy, kiedy wydaje się to niemożliwe. Nawet wtedy, kiedy rytmiczne drganie wskazówki sekundowej zegara wywołuje pulsujący ból.'
|
|
|
|
'Możesz żyć dalej, nie obawiając się, że niespodziewanie się pojawię. Będzie tak, jakbyśmy się nigdy nie poznali.'
|
|
|
|
'Koniec miłości. Koniec mojego życia.'
|
|
|
|
'Próbujesz usilnie zadośćuczynić światu za to, że istniejesz, choć to nie twoja wina.'
|
|
|
|
Dodaj komentarz