 |
niierealna.moblo.pl
siedzisz na parapecie w za dużym swetrze nasłuchując odgłosu kropel uderzających o szybę okna. upuszczasz niezdarnie papierosa który złośliwie wypala w Twoich rajstopa
|
|
 |
|
siedzisz na parapecie w za dużym swetrze, nasłuchując odgłosu kropel uderzających o szybę okna. upuszczasz niezdarnie papierosa, który złośliwie wypala w Twoich rajstopach, dziurę w kształcie serca.
|
|
|
|
Jak byłam małą dziewczynką, to mama ostrzegała: unikaj w życiu alkoholu, papierosów i durnych facetów... A teraz? kocham durnia, który wciąż mnie rani, przez co zaczęłam pić i palić... :/
|
|
|
|
Weź parasol i orzechową Milkę - podbijemy skarbie świat.
|
|
|
|
Masz coś jeszcze do powiedzenia kotku.? To wszystko minęło , nie znamy sie już
|
|
|
|
szczęśliwym jest się wtedy, gdy kładziesz się jak najwcześniej spać tylko dlatego, że nie możesz się doczekać kolejnego poranka. gdy uśmiechasz się głupio nawet do filiżanki popołudniowej kawy. kiedy splątane słuchawki, nie są w stanie wyprowadzić Cię z równowagi. i nie potrzebujesz zjeść tabliczki czekolady bo wystarczy Ci przelotny uśmiech jednego z obcych przechodniów
|
|
|
|
Poprosiłam o kubek gorącej herbaty, a Ty dałeś mi siebie i ciepły koc.
|
|
|
|
Siadam w fotelu, okrywam się kocem. Brak sił na cokolwiek, a w głowie roi się od myśli.. Nie mogę pojąć tego świata. Życie jest zbyt trudne, a może to ja nie potrafię sobie z tym poradzić? Oboje są dla mnie ważni.. Oboje są dla mnie jak przyjaciele. Zależy mi na nich cholernie, ale tylko jednemu mogę ofiarować serce.
|
|
|
|
Wyssać powietrze z butelki po bitej śmietanie.
|
|
|
|
Spojrzała na niego ujmująco, jak Królewna Śnieżka, tyle że jadąca na kokainie.
|
|
|
|
Im dalej w życie, tym więcej musimy odrzucić iluzji, marzeń i pragnień młodości, tym silniejsze w nas poczucie, że padliśmy ofiarą złego świata i innych ludzi. Zawsze znajdujemy kogoś, kto winien jest naszemu nieszczęściu i porażce, kogoś, kogo chcielibyśmy wykluczyć.
|
|
|
|
-Tutaj nic nie ma. Nic a nic. -Mylisz się. Tu aż się roi od wspomnień setek osób. Spotkać tu możesz całe ich życie, ich uczucia, ich nadzieje i brak nadziei, nieziszczone marzenia, rozczarowania i porażki, nieodwzajemnione miłości, które przysporzyły im cierpień. Wszystko, kiedyś przerwane, wciąż tu jest.
|
|
|
|
Wszystko jest opowieścią. To, w co wierzymy, to, co poznajemy, co pamiętamy, a nawet to, co śnimy. Wszystko jest opowieścią, narracją, sekwencją zdarzeń i osób przekazujących sobie emocje. Akt wiary jest aktem akceptacji, akceptacji opowiadanej nam historii. Akceptujemy jako prawdziwe tylko to, co może być opowiedziane.
|
|
|
|
Dodaj komentarz