 |
niejestessama.moblo.pl
jak myślisz kim jesteś?
|
|
 |
|
-jaki on jest? - zapytała mama. -kto? - odowiedziałam z wielkim uśmiechem na twarzy i od razu zaczęłam mówić dalej. -Łukasz jest wspaniały. przystojny, inteligentny, wysportowany i kocha mnie. -jesteś pewna?- kiwnęłam twierdząco głową. -ale mimo wszystko to nauczyciel.- powiedziała. -i co z tego? nie ważne co ludzie powiedzą, mam to gdzieś. mamy tylko jedno życie i uczymy się na błędach, ale jestem pewna, że on błędem nie jest. - powiedziałam. -a kochasz go? - zapytała. -czy go kocham? Mamo, kocham go jak szalona i nieważne co się stanie będę.
|
|
|
|
zawsze gdy powinieneś być obok, to Cię nie ma, zawsze gdy czegoś od Ciebie potrzebuje, to ty tłumaczysz się, że przecież ona jest Twoją narzeczoną i musisz poświęcać jej więcej czasu. nigdy nie było takiej sytuacji, żebym nie zgodziła się na Twoją prośbę o spotkanie. nigdy nie powiedziałam Ci, że Cię nie kocham, nigdy nie chciałam zrobić nic, co mogłoby źle wpłynąć na naszą znajomość. zawsze mówiłam, że będę z Tobą aż do końca, ale dzisiaj po prostu nie moge, nie potrafie. musze Ci powiedzieć, że to koniec i że mimo wszystko to nie był błąd, nie moge Ci powiedzieć, że byłeś błędem, bo nie byłeś. jesteń najlukochańszym facetem jakiego kiedykolwiek poznałam.
|
|
|
|
-nie zasługujesz na nią - krzyknął w momencie gdy weszłam na sale. -co tu się dzieje?- zapytałam a oni obaj zgodnie odpowiedzieli -nic. -poczekaj na mnie w samochodzie - powiedziałam na mojego kolegi, który zachowywał się jak mój chłopak. -a ty? ty co robisz? o co ci chodzi? - krzyknęłam do Łukasza, mojego byłego i ukochanego partnera. -mi? o nic, zupełnie o nic. co ty dziewczyno robisz? z kim ty się zadajesz? popatrz na niego, przecież to zwykły... - nie dałam mu dokończyć. -no, no, no nie zapędzaj się. może on w odróżnieniu od Ciebie będzie mnie kochał. i będzie ze mną zawsze. - tego chcesz? chcesz z nim spędzić reszte życia? i uważasz, że ja Cię nie kocham? kocham Cię, jak jakiś idiota, ale ona jest w ciąży, zrozum to w końcu, będę ojcem, nie moge od niej odejść. wiesz co robie gdy wracam do domu? przeglądam nasze zdjęcia, rzeczy, które mam od Ciebie, patrze i po prostu chce mi się płakać, że to wszystko minęło. ale nie moge z Tobą być, bo ona nosi w sobie moje dziecko. i trzeba żyć
|
|
|
|
nie pytaj mnie co to miłość, bo sama nie wiem, ale moge Ci pokazać jak smakuje.
|
|
|
|
-tęsknisz za nim? - zapytał mnie mój najlepszy przyjaciel, a ja odwróciłam głowe. -czy tęsknie? - odpowiedziałam po dłuższej chwili, a on usiadł na moim łóżku. -to co czuje, to już... tego chyba nawet nie można nazwać tęsknotą. w sumie sama nie wiem jak można to nazwać. nie jem, nie śpie, pale i pije, czasami się uśmiecham, bo przecież trzeba choć troche udawać. czasami nawet o nim nie myśle, ale to szybko mija, to są takie chwile, w których po prostu myśleć o nim nie moge... nie chce zasypiać, bo wiem, że mi się przyśni... widzisz jak ja wyglądam? nie pamiętam kiedy ostatni raz byłam na spacerze, dusze się w tych czterech ścianach, a wieczorem, gdy zamykam drzwi mojego pokoju po prostu umieram z miłości do niego. to już nie jest tęsknota, to obsesyjne pragnienie by wrócił, by dał mi choć cząstke siebie slbo chociaż oddał mi moje serce, które oddałam mu w całości. teraz sam sobie odpowiedz czy w ten sposób się tęskni, bo sama się już pogubiłam w tym życiu...
|
|
|
|
chcę Cię pocałować w usta przy jakiejś piosence o miłości, niech to doprowadzi do szału wszystkich innych gości.
|
|
|
|
puknął delikatnie palcami w moje ramie, gdy rozgrywałam piłkę, udałam, że tego nie poczułam i zajęłam się tym czym powinnam. on stał z drugie strony siatki i rozgrywał piłkę chłopcom, którzy u niego trenują. po chwili poczułam kolejne dotkniecię jego ręką moich ramion, przeszedł mnie dreszcz, odwróciłam się i już chciałam na niego nawrzeszczeć gdy ujrzałam jego cudowny uśmiech "no już, nie denerwuj się" powiedział tak jakby chciał ze mną zadrzeć. "ale czy ja się denerwuję? proszę Pana niech Pan się zajmie tym czym powinien" spojrzał na mnie zdziwiony "porozmawiamy później, dobrze?" szepnęłam do niego, "jak chcesz" odpowiedział i odwrócił się do rozgrywania, a ja delikatnie uderzyłam go pięścią w bok. odwrócił się i zaczął mnie gonić po sali, krzyczałam, a koleżanki z drużyny patrzyły na mnie jak na głupią, uciekłam do szatni, a on wbiegł za mną "teraz przesadziłaś Słonko" "kto przesadził ten przesadził" szepnęłam i mocno pocałowałam go w usta.
|
|
|
|
praca klasowa z polskiego, rzeki i jeziora na geografii, sprawdzian z matmy, kartkówka z pp, angielski. na miły koniec dnia - trening. tylko zastanówmy się czy ten jutrzejszy dzień może być miły? ;P
|
|
|
|
"when you're gone the pieces of my heart are missing you..."
|
|
|
|
stała w oknie i zastanawiała się nad tym co zrobiła nie ta. nagle wzięła kluczyki i wrzuciła do torebki fajki i ruszyła w stronę samochodu. wsiadła i jechała, choć sama w sumie nie wiedziała gdzie. zatrzymała się w "ich miejscu", wysiadła i zapaliła papierosa. zaciągała się mocno, płacząc przy tym z miłości. "dlaczego my? dlaczego to akurat nas musiałeś rozdzielić?" krzyczała najgłośniej jak potrafi patrząc w niebo. "może dlatego, że jestem takim frajerem, który nie potrafi docenić co ma, dopóki tego nie straci." powiedział głos za jej plecami. "Łukasz? co ty tutaj robisz? nie powinno Cię tu być." nadal nie przestawała płakać. "ale jestem, tu i teraz, razem z Tobą. może już czas to wszystko skończyć? wszystkie te cholerne kłótnie i problemy. kocham Cię" podszedł blisko niej "a czy ty myślisz, że ja Cię nie kocham? myślisz, że było mi dobrze, gdy do niej odszedłeś? wcale nie było mi dobrze i chyba już nigdy nie będzie" powiedziała i ruszyła w kierunku auta. a on zatrzymał ją pocałunkiem
|
|
|
|
'my feelings for you have always be free...'
|
|
|
|
Dodaj komentarz