 |
miss_nothing96.moblo.pl
Lecz tym jest życie: serią krzyżujących się zdarzeń będącą poza jakąkolwiek kontrolą.
|
|
 |
|
Lecz tym jest życie: serią krzyżujących się zdarzeń, będącą poza jakąkolwiek kontrolą.
|
|
|
|
Na nasze życie składają się różne okazje, nawet te niewykorzystane.
|
|
|
|
Możesz, jak pies wściekać się, że coś poszło źle. Zaklinać albo przeklinać los. Ale gdy koniec nadchodzi, po prostu odpuść.
|
|
|
|
Dojrzewanie bywa dziwne. Przychodzi znienacka. Jesteś kimś, aż któregoś dnia, Twoje miejsce zajmuje ktoś inny.
|
|
|
|
"Tak, jak przyszedłem, tak odejdę z tego świata. W samotności, bez niczego. Mam tylko wspomnienia, które spisuję, nim ulecą z pamięci."
|
|
|
|
Po policzku potoczyła się łza, upadła na ziemię, rozprysła się, tak jak odłamki duszy. Wszystko znikło.
|
|
|
|
Drżenia. Delikatne drżenia wzdłuż całego ciała, od wnętrza, od serca, tak, od serca. Poprzez całe tułowie, nogi, ręce, szyję, mózg. Duszę. Ciarki. Trzęsienie, jakby trzęsła się ziemia. Jakby była niestabilna. Niestabilna emocjonalnie. Rozchwiana, lekka, krucha.
|
|
|
|
Zabierz, zabierz te demony z mojej głowy. Związują mi serce, rozrywają moją duszę, huczą w mojej głowie, zatykają mi usta.
|
|
|
|
Krzyk. Zatykam uszy, wciąż słyszę, ogłusza mnie. Przeszywa moją głowę. Zginam się w pół, za dużo. Za dużo cierpienia, wlewa się do mnie, przenika poprzez te nienamacalne doznania. Rozprzestszenia się, dotyka mego serca, łamie moją duszę, wypełnia moją krew, przebija moje żyły i rzuca mnie na kolana.
|
|
|
|
Patrzę w lustro. Przez jeden, krótki moment widzę siebie. Zmęczona, blada twarz, sine, przekrwione oczy, wykrzywione w grymasie usta. Rozwichrzone włosy. Zaraz obraz się rozmywa, przekrzywia, wszystko się kręci, naraz ustaje. Nie ma mnie. Pustka. Stoję, patrzę, nie ma nic. Znowu drgania. Napisy. Krew. Dużo krwi. Dziewczyna. Krzyk z bólu, przerażenie, błagania o litość. Dziwnie znajoma twarz, wykrzywiona przez cierpienie. Obraz znika. Dotykam szyby. Jestem tam. Jestem tą dziewczyną. Umieram. Pustoszeję. Wypalam się. Znikam.
|
|
|
|
Najwięcej krzyku usłyszysz w milczeniu.
|
|
|
|
Choć życie ciąży, a psycha siada, nie mogę się poddać, to moja zasada.
|
|
|
|
Dodaj komentarz