 |
|
6 razy. a ja wciąż popełniam ten sam przeklęty błąd.
|
|
|
|
spojrzałam na ciebie i wiedziałam, że ja wcale nie przestałam cię kochać. chciałam tak bardzo cię przytulić. i nadal chcę, nadal chcę kolejny raz się z tobą spotkać i gdy nadarzy się okazja, że będziesz usiłował mnie pocałować to pozwolę na to mimo, że nie powinnam i mimo, że to będzie kolejna z moich najgłupszych decyzji.
|
|
|
|
dziwnie, że nie mam w sobie tyle siły by to zaprzestać. z każdym dniem będzie coraz gorzej i trudniej się z tego wyplątać. znowu już niedługo będę płakać jaka to byłam głupia. który to już raz ? 5? 6? już nawet nie pamiętam ! to jest beznadziejne i uwierz, że mimo iż za każdym razem coraz mniej płaczę to to i tak strasznie mnie rani. po prostu tylko nauczyłam się już to bardziej ukrywać.
|
|
|
|
ty masz płakać i cierpieć przeze mnie. i niech tak się stanie.
|
|
|
|
i właśnie dlatego, że wtedy oni tak bardzo potrafili mnie docenić, że potrafili mnie rozśmieszyć, rozbawić do łez i sprawili, że czułam się wyjątkowa ; powinnam to zakończyć. Nie mogę kolejny raz tkwić w tym gównie! nie mogę znowu wystawić się na to cholerne cierpienie i uniknę tego choćby nie wiem co miało się dziać!
|
|
|
|
niby nikogo nie znałam, ale czułam się wspaniale tamtego wieczoru ! dzięki nim wszystkim !
|
|
|
|
od Ciebie to wszystko gnojku się zaczęło! powinnam nienawidzić Cię z całych sił; powinnam unikać, powinnam zapomnieć, nie chcieć, nie pragnąć, nie myśleć, nie wspominać, nie tęsknić, nie rozpamiętywać, nie liczyć na nic, nie czekać, nie kochać. wszystko to powinno umrzeć we mnie w tym samym dniu kiedy powiedziałam, że to koniec wiesz ? przecież byłam pewna, że to idealne wyjście z tego beznadziejnego związku! k*rwaaaaaaa przecież to miał być początek mojego lepszego życia.
|
|
|
|
i teraz za każdym razem kiedy się spotkamy będę myślała o tym co by było gdyby. będę Cię pragnęła jak nikogo na świecie, będę Cię potrzebowała i ... będę cierpiała. bo wiem, że nigdy nie będę Cię miała tak jakbym tego chciała. i sama sobie zadaję ten ból, bo zamiast wyrzucić Cię ze swojego życia, ja wciąż robię wszystko by mieć Cię jak najbliżej siebie, tylko po co? by znowu płakać do poduszki, by znowu wściekać się na cały świat, że nie jesteś przy mnie? dlaczego mu ludzie jesteśmy tacy głupi, że próbujemy zbliżyć się do tego co zadaje nam największy ból? dlaczego ja sama sprawiam, że czuję się beznadziejnie, że mam dość swojego nieudanego dotąd życia? dlaczego tak po prostu nie umiem się od tego odciąć ?...
|
|
|
|
zapomnę i moje uczucia w tej kwestii umrą ! już !
|
|
|
|
moj problem polega na tym, że ufam tym którzy na każdym kroku potrafią oszukać, a ranię tych, którzy chcą dla mnie jak najlepiej. To nie jest pech, tylko moja największa głupotka, czego nie potrafię zmienić. sama wpieprzam się w chore relacje z ludźmi których powinnam unikać ; sama sprawiam, że czuję się jak się czuję , czyli do d*py! taka jest cholerna prawda i dopóki ja tego nie zmienię w sobie to nic się nie zmieni. wciąż będę spotykać nieodpowiednich ludzi, będę dostawać po dupie i ciągle się rozczarowywać ; muszę i cholernie chcę to zmienić.!
|
|
|
|
Dodaj komentarz