 |
memoirs.moblo.pl
Przyzwyczajamy się do swojej nieobecności. Udajemy że nie tęsknimy...
|
|
 |
|
Przyzwyczajamy się do swojej nieobecności. Udajemy, że nie tęsknimy...
|
|
|
|
Jest taka miłość, która nie umiera, choć zakochani od siebie odejdą...
|
|
|
|
Rozumna kobieta słucha komplementów, głupia im wierzy...
|
|
|
|
Napisałeś. Odczytałam treść wiadomości, po czym najzwyczajniej w świecie odłożyłam telefon na biurko. Nie rządzisz mną. Dwa palce w górę, Victoria - zwycięstwo!
|
|
|
|
Bądź silna, wytycz granice, nie ufaj ludziom, bo i tak cię wykorzystają, kiedy tylko odkryją twoją słabość. Nie płacz. Płacz czyni cię bezbronną i nieodporną na ciosy. Tracisz wyrazistość. Nie okazuj złości. Przez złość przemawia bezsilność. Nie bądź zbyt wylewna, radosna, entuzjastyczna, bo kiedy spadniesz, bardziej zaboli.
|
|
|
|
Możesz to znieść, ponieważ nie ma niczego więcej, to teraz, tamto wtedy, to obecne, tamto przeszłe, to życie, ta śmierć i niezamierzony dreszcz, który przypomina nam, ze jesteśmy żywi...
|
|
|
|
Uwierz w anioły nawet jeśli ich skrzydła są czarne... uwierz w diabła choćby na jego rogach spoczywa płonąca aureola... uwierz w ślepa miłość i równie ślepa nienawiść... uwierz w słowa z których szydzi wiatr... uwierz w strach... uwierz oczom i spragnionym dłoniom... obrazom pełnych barw i zaklętego milczenia... uwierz w dotyk i głos... uwierz w muzykę i cisze... któregoś dnia uwierzysz we mnie.
|
|
|
|
Zanim zostałeś poczęty - pragnęłam Cie, zanim się urodziłeś - kochałam Cię, nim minęła pierwsza minuta Twojego życia... - byłam gotowa za Ciebie umrzeć...
|
|
|
|
Dziękuję ustom za to, że wytrwały przeolbrzymie krzyki. Dziękuję oczom, za to, że nigdy się nie poddawały i mimo wszystko wylewały hektolitry łez. Dziękuję dłoniom za to, że nigdy nie lękały się poznać czegoś nowego. Dziękuję nogom za to, że poprowadziły mnie tam gdzie jestem. Dziękuję uszom, za to, że pozwoliły usłyszeć mi piękne słowa, które zapamiętam na całe życie. Dziękuję nosowi za to, że pozwolił mi poczuć jego zapach. Dziękuję sercu, że pozwoliło mi go pokochać. Dziękuję życiu, że dało mi jego.
|
|
|
|
Nigdy nie uroniłeś prawdziwej łzy, takiej w której byłby tylko smutek lub samo szczęście. Już nie serce na Twej dłoni, już nie dusza na ramieniu. Nasza miłość zrodzona na krzyżu została. Nie boję się Twojego chłodnego serca. Przerażeniem napawa mnie myśl, że nie będę w stanie go ogrzać. Słowo "pachnie", pachniało. Słowo "ból", bolało. Łzy były przepełnione łzami. I tylko słowo "miłość" nie kochało. A w oczy znów patrzysz mi tak samo, jak tego ranka, gdy pozwoliłeś się kochać.
|
|
|
|
Kocham Cię słoneczko! ;********* MÓJ MĄŻ! < 333 ;*****
|
|
|
|
Dodaj komentarz