 |
martitta91.moblo.pl
To niesamowite prawda? Trwać tak razem w jednej chwili która dla reszty świata nie istnieje należy tylko do nas. Widzieć w sobie to wszystko czego potrzeba do życia.
|
|
 |
|
To niesamowite prawda? Trwać tak razem w jednej chwili, która dla reszty świata nie istnieje, należy tylko do nas. Widzieć w sobie to wszystko, czego potrzeba do życia. W sobie nawzajem odnajdywać cząstki bicia serca, które pomagają w oddychaniu przepełniając powietrze zapachem miłości, która jest nasza, tylko. Trzymać się za ręce z tą nieśmiertelną świadomością, że nikt już nigdy nie będzie w stanie ich rozdzielić, że nikt nie odbierze nam tego ciepła, które mamy. Że będziemy obok, zawsze. / dontforgot
|
|
|
|
Nie dajmy się pokonać, nie możemy tego zniszczyć. Dziś razem, ja i Ty jesteśmy dla siebie wszystkim. / dontforgot
|
|
|
|
Może nie zawsze jest między nami idealnie, bo nie potrafimy być w tym co nas łączy doskonali. Zdarzają się chwile, w których mamy siebie dość tylko przez kilka słów, które usłyszeliśmy, a które powiedzieliśmy tylko przez nerwy. Oboje dobrze wiemy, że daleko nam do perfekcji i że zawsze będą zdarzać się kłótnie, i większe i mniejsze, ale one będą. Mamy tego świadomość. Ale wiesz? Z drugiej strony wiemy, że mamy siebie po to, żeby móc na sobie polegać. Żeby codziennie rano, nawet zanim jeszcze otworzymy oczy wiedzieć, że jesteśmy tu tylko dla siebie, tylko po to, żeby mieć ramiona, w których możemy utopić wszystkie problemy. / dontforgot
|
|
|
|
Jest - tylko, a może aż tyle. Jest dla mnie, obok mnie, przy mnie. Zawsze. Bez względu na to ile razy dziennie powtarzam mu jak bardzo jest głupi, bez względu na to jak często krzyczę, albo jak często się kłócimy. Nie odchodzi. Nie daje mi zwątpić w to, jak bardzo jestem ważna, najważniejsza. Codziennie daje mi na nowo poczuć to jak mocno mnie kocha. Wszystko w co jesteśmy wplątani osobno mamy razem. Wszystkie sprawy, które kiedyś były podzielone na moje i jego, dziś są nasze wspólne. Dziś wszystko jest nasze. Życie, powietrze, świat. Nawet serce mamy wspólne. / dontforgot
|
|
|
|
Wracam jeszcze czasem do tamtych chwil, które barwią moją przeszłość. Czuję się tam taka bezpieczna, widząc siebie w Twoich ramionach. Czując znów to, co czułam w tamtych momentach, kiedy na jedno moje słowo byłeś obok trzymając mnie za rękę. Brakuje mi tego, wiesz? Ciebie, dni w których nie liczyło się nic poza naszymi uśmiechami. Brakuje mi Twoich oczu tak bardzo wpatrzonych tylko we mnie. Co się tak naprawdę z nami stało? Przecież to życie miało być tylko nasze, pamiętasz? Chyba byliśmy zbyt słabi, żeby nie dać się pokonać. / dontforgot
|
|
|
|
Właściwie to nie tak powinno się to skończyć. Wszystko miało być inaczej, miałeś być. My mieliśmy być. Mieliśmy mieć siebie nawzajem na każdym zakręcie życia, mieliśmy mieć wspólną przyszłość pełną naszego szczęścia i miłości - tej płynącej prosto z serca. Mieliśmy żyć jednym życiem, mimo różniących nas charakterów. Mieliśmy splatać nasze dłonie w każdym momencie, w którym tego potrzebowaliśmy i mieliśmy potrzebować tego cały czas. Mieliśmy zakochiwać się w sobie każdego dnia na nowo poznając w sobie coraz to nowe odcienie uśmiechu - tego przepełnionego uczuciem. Mieliśmy tyle marzeń i mieliśmy je zrealizować. Mieliśmy nie dać się pokonać. A teraz spójrz. Po tym, co nas łączyło, zostało tylko jedno wielkie 'mieliśmy' i kilka wspomnień, które są warte tyle, co nic. / dontforgot
|
|
|
|
Możesz wrócić. Tak po prostu przyjść, z cichym 'przepraszam' i tęsknotą w oczach. Nie ukrywam, że czasem na to czekam. Że czasem idąc opustoszałą ulicą patrzę oczyma wyobraźni w ciemną otchłań miasta widzę nas zatopionych w swoich ramionach. Że w takich chwilach po policzkach mimo wszystko płyną łzy. Słucham w ciszy bicia samotnego serca, które żyje tylko wypełniającą je nadzieją. Nadzieją, która stara się wierzyć w to, że jednak wrócisz, że życie jednak będzie lepsze, a świat znów będzie nasz. Żałujesz czasem tego, jak to wszystko wyszło? Myślisz o tym, co mogliśmy mieć, osiągnąć razem, a co poległo razem z nami w dniu, w którym po raz ostatni spojrzeliśmy sobie w oczy? / dontforgot
|
|
|
|
Jeszcze czasem wracam do tego, co było. Do słów i gestów, które tylko my potrafiliśmy zrozumieć. Myślę o tym, jakie imię ma teraz Twoje serce, przecież mojego nie chciałeś. Wyobrażam sobie jak wyglądasz z inną dziewczyną w ramionach i chyba jej zazdroszczę. Nie Ciebie, chyba nie. Zazdroszczę jej moich marzeń, które ona spełnia dzięki temu, że ma Ciebie, że wypowiadając słowo 'mój' w myślach ma Twój obraz i słyszy jak szum wiatru zmienia ten jeden, krótki wyraz w Twoje imię. Mam nadzieję, że jesteś szczęśliwy. Że mimo wszystko znajdziesz w niej to wszystko, czego z takim trudem i zaangażowaniem szukałeś we mnie i nigdy nie potrafiłeś znaleźć. A może po prostu nie chciałeś. / dontforgot
|
|
|
|
Chyba znudziło mi się już to całe udawanie, że bez niego wszystko jest takie proste. Takie życie, w którym każda chwila znaczona jest łzami nie jest warte żadnego uśmiechu. Ten świat, w którym każde miejsce jest określone miarą wspólnie spędzonych w nim chwil traci to, co miał w sobie najlepszego. Przerasta mnie to wszystko, bo każda cząstka mnie tęskni za tym, co mieliśmy i kim byliśmy będąc razem. Gdzieś we wspomnieniach znów szeptem dotykam jego serca, ale to nie to samo. To już nie takie samo życie jak te, które pozwalało żyć. Tutaj go nie ma, a tu chodzi o to, że kiedyś każda minuta przepełniona tylko nim dziś jest pustką, w której echem odbija się odgłos umierającego serca. / dontforgot
|
|
|
|
Ty twierdzisz, że marnuję sobie życie imprezując, pijąc i nie przesypiając nocy. Ja spokojnie mogę wybronić się przed tym jednym argumentem - młodość mam jedną!
|
|
|
|
nie napierdalaj mi bajek , bo zamiast słodkich kłamstw , wolę gorzką prawdę - przynajmiej mam pewność , że mogę Ci ufać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz