|
kisielq69.moblo.pl
Potrafiła się przystosować do każdego środowiska nauczyła się żyć według kilku zasad. Nie odkrywać się nie dać się do końca poznać pozostać tajemnicą. Nigdy się nie tł
|
|
|
Potrafiła się przystosować do każdego środowiska, nauczyła się żyć według kilku zasad. Nie odkrywać się, nie dać się do końca poznać, pozostać tajemnicą. Nigdy się nie tłumaczyć, nie brać sobie nic do serca, nie zaprzyjaźniać się. Nie ufać.
|
|
|
Niech ktoś mnie obudzi, niech ktoś mnie stąd zabierze, niech ktoś mnie uratuje, niech ktoś to posprząta, niech ktoś to cofnie, niech ktoś mnie pozbiera, niech ktoś mnie podniesie i otrzepie, niech, bo sama nie umiem, no niech, błagam, już wystarczy, naprawdę, wystarczy.
|
|
|
Patrząc na puste ulice, mokre od zimnego deszczu, zdaję sobie sprawę, że postanowiłeś wykreślić mnie ze swoich myśli. Kto by pomyślał, że to tak bardzo zaboli?
|
|
|
Byłam Twoją zabawką na alkaliczne baterie, obracałam się w kółko nucąc Ci melodię na dobranoc raz głośno, raz cicho.
Zabawką z surowców wtórnych, jak papier toaletowy, z Chin importowaną, gatunek zdecydowanie drugi.
|
|
|
-Nie masz zamiaru sobie odpuścić, prawda?
-Nie!
-W takim razie.. Mam nadzieję, że lubisz rozczarowania.
|
|
|
Na urodziny podaruję Ci kryształowy posąg, który będzie przedstawiał mnie. Tak piękny, że wciąż będziesz chciał go przytulać. Tak zimny, by odpychać każdy Twój dotyk.
|
|
|
Jesteś tylko głupim rozpieszczonym dzieckiem, myślącym, że możesz mieć wszystko, nawet mnie... i... masz rację.
|
|
|
Wciąż ma nadzieję, że pojawi się ktoś,
kogo pokocha do szaleństwa i wreszcie dni przestaną być podobne jeden do drugiego.
|
|
|
Usłyszała od Niego, że za bardzo się w to wszystko zaangażowała . Przepraszam bardzo , ale kto zaczął tą grę w miłość jak nie Pan ? Tylko że dopiero na koniec powiedziałeś , że to była tylko taka gra - dla rozrywki w nudne wieczory .
|
|
|
Żałuję, że nie odepchnęłam Cię, gdy zacząłeś mnie całować. Ale żałowałabym bardziej gdybym jednak to zrobiła.
|
|
|
-apsik!
-na zdrowie!
-wolałabym na miłość.
|
|
|
Idąc ulicą wciąż wyobrażam sobie setki sytuacji, w których mogłabym Cię za chwilę spotkać. Co powinnam powiedzieć, co zrobić, jak spojrzeć i jak bardzo udawać, że już o Tobie zapomniałam.
|
|
|
|