 |
katajiina.moblo.pl
czasem widzimy w kimś cechę którą posiadamy sami ale łatwiej jest nam wygarnąć temu komuś że jest be niż samemu się z nią zmierzyć i zmienić się. sztuka życia. ew
|
|
 |
|
czasem widzimy w kimś cechę, którą posiadamy sami, ale łatwiej jest nam wygarnąć temu komuś, że jest "be" niż samemu się z nią zmierzyć i zmienić się. sztuka życia. ewentualnie do perfekcji opanowany strach i samouwielbienie. /katajiina
|
|
|
|
- przestań kolorować moje kolorowanki!! - eee... że co? - gówno... chciałam ci grzecznie powiedzieć, żebyś przestał ubarwiać moje życie, bo wkurza mnie, że ilekroć powiem ci coś o nim to Ty masz na ten temat milion myśli, ale żadna z nich nie jest tym o czym mówię - sama jesteś zakłamana! - tia... i właśnie o tym mówię... /katajiina
|
|
|
|
i może nie mam co dnia czasu na pisanie bloga, może nawet czasem nie chce go pisać bo nie lubię przekazywać swych problemów światu. ale z pewnością zawsze kiedy zasiadam do klawiatury pisze z serca, i nie ważne, że ktoś tego nie rozumie - ja rozumiem. a to jest w życiu najważniejsze. rozumieć samego siebie. /katajiina
|
|
|
|
tak po prostu spakować zabawki i przejść się z nimi do innej piaskownicy. może tam jest ten książę /katajiina
|
|
|
|
zamknąć się w pokoju, siąść na parapecie, wyciągnąć z torebki paczkę fajek i rozkoszować się smakiem samotności. tak raz dziennie, pod wieczór, mieć wszystko w dupie /katajiina
|
|
|
|
Słodkie uśmiechy, długie spacery, romantyczne kolacje, setki rozmów, miliony gestów, miliardy słów. Wszystko opakowane w nastrój początkowej radości i przewiązane staraniami. Zauroczenie, które dominuje nad rzeczywistością. Ale nadchodzi dzień kiedy wstążka zaczyna się luzować, aż w końcu całkiem odpada. Dzień, w którym opakowanie otwiera się i zostaje sam środek - codzienność. I w tedy nie jest już tak kolorowo, przestaje być bajecznie, zaczyna się monotonia, kłótnie, dramaty. I tu nie chodzi o to by znów wpierdolić do wszystko w kolorową tasiemkę starań, ale o to aby nauczyć się żyć codziennością i mimo to się starać. /katajiina
|
|
|
|
- nudno tu - To na pocieszenie mogę ci powiedzieć ze w 36i6 SMS się nie kończą - no. Dzięki. Teraz to radość mnie rozpierdala, że tak powiem /katajiina
|
|
|
|
Walkę o szczęście przegrała już dawno temu i od tamtego czasu przegrywa dzień za dniem. Podała sobie rękę z porażką i odnalazła siłę w tym co kocha. Właśnie to sprawiło, że żyje nadal mimo, ze jej życie to niekończąca się historia o błędach i źle podjętych decyzjach. /katajiina
|
|
|
|
Planowaliśmy imprezę. Nie ostre picie, nie porządne chlanie. Po prostu paczka, czipsy i dobra zabawa. Wziąłeś ze sobą gitarę. Ja wzięłam swój notes. Wiedziałam, że będziemy coś tworzyć. Zawsze tak było. Kiedy się spotykaliśmy nie potrafiliśmy usiedzieć w miejscu. Musieliśmy połączyć nasze talenty i stworzyć z nich jedno wielkie uderzenie mocy. Mocy, która przeszywała Nas do szpiku kości i pozwalała przetrwać. Żyliśmy dla muzyki. I nadal dla niej głównie żyjemy. /katajiina
|
|
|
|
Weszłam po cichu do pokoju. Stałeś przy oknie. Lekko odchyliłeś firankę i patrzyłeś na podwórze. Podeszłam i zapytałam co sie stało. "Brakuje mi tego" odrzekłeś "tej swobody bycia dzieckiem. Wolności jaka płynęła z zabawy. Codzienności, która nie przerażała. Rzeczywistości, która była barwna i żywa". Mówiłeś jakbyś zaraz miał się popłakać. Zrobiło mi się przykro. Złapałam Cie za rękę i odciągnęłam od okna. "nie patrz wstecz!" krzyknęłam stanowczo "nie warto". Zaśmiałeś się i odrzekłeś krótko - "Warto. Bo to w przeszłości poznałem Ciebie". Coś w środku mnie ruszyło. Cieszę się , że mam takiego przyjaciela. /katajiina
|
|
|
|
Dodaj komentarz