 |
kamciq.moblo.pl
Mam dość. Dość udawania że jest dobrze. Dość wychodzenia do ludzi z maską na której usta są rozciągnięte w uśmiechu grającym ten szczery gdzie oczy kłamią że radoś
|
|
 |
|
Mam dość. Dość udawania, że jest dobrze. Dość wychodzenia do ludzi z maską, na której usta są rozciągnięte w uśmiechu grającym ten szczery, gdzie oczy kłamią, że radośnie się świecą. Dość niemożności poczucia szczęścia aż po koniuszki palców. Dość tego, że nie umiem nawet naprawdę się zaśmiać. Dość wszystkiego. Dość samej siebie.
|
|
|
|
Tęsknota zżera każdy dzień, każdą chwilę wolną od pracy, każdą sekundę odpoczynku. Pochłania myśli, zamienia puste dni w te wypełnione wspomnieniami i wyimaginowaną przyszłością. Tęsknota za kimś kto jest tak blisko, jednocześnie będąc tak niewiarygodnie daleko. Tęsknota,która nie minie,jeśli żadne z nas nie wypowie tych dwóch słów,które zmieniają świat.
|
|
|
|
Kiedy patrzę na starych ludzi, moje serce ogarnia niecierpliwość. Czas pędzi bez opamiętania, ciało więdnie, każda chwila bez miłości jest stracona, minionych chwil nie można powtórzyć ani zmienić. Boję się, że nie umiem wykorzystać życia.
|
|
|
|
Wielka, znajoma, wszechogarniająca miłość, spowijająca nas wszystkich niczym morowe powietrze. Miłość jak szklana kula-zaglądasz w jej pęknięte serce i widzisz to, co chcesz zobaczyć. / Scott Spencer "Statek z papieru"
|
|
|
|
Intuicja? A co to takiego? Przeczuwamy jedynie to, co chcemy przeczuć. Intuicja nigdy nie podpowiada nam niczego, co pozostawałoby w sprzeczności z naszymi interesami czy pragnieniami. / Scott Spencer "Statek z papieru"
|
|
|
|
Wiesz, ludzie sądzą, że miłość to najlepsze, co w nas tkwi, nasza zdolność do miłości, nasza potrzeba miłości. Postrzegają miłość jako Boga i wielbią własne uczucia, co w gruncie rzeczy jest przejawem narcyzmu, tyle że w masce duchowości. Rozumiesz? Skoro mówimy, że Bóg jest miłością, możemy też powiedzieć, że miłość jest Bogiem, co daje nam prawo do wszystkich tych chaotycznych, nienasyconych, wygłodniałych, szalonych uczuć, które w sobie pielęgnujemy. Wolno nam nazywać je miłością, a stąd już tylko krok, chwila, jeden krótki przystanek do nazwania ich Bogiem. Ale tu pojawia się pewna wątpliwość. Co, jeśli Bóg nie jest miłością? A miłość nie jest Bogiem? Co, jeśli wszystkie te emocje, które nazywamy miłością, okażą się tym, co w nas najgorsze-wytworem najnikczemniejszej, najbardziej prymitywnej części mózgu? Jeśli są równie okrutne i samolubne jak wściekłość, chciwość, żądza? / Scott Spencer "Statek z papieru"
|
|
|
|
Wodzę wzrokiem po pustym pokoju, w tle słyszę niewyraźne, pojedyncze dźwięki "naszej" piosenki i wiem, że to już nie wróci. Co do niego czuję? Już został tylko sentyment. Już zbliżam się do pokonania granic szczęścia. Bez niego. Trochę inaczej to planowaliśmy.
|
|
|
|
Wiesz, to takie dziwne uczucie, kiedy znasz kogoś tak długo i nie czujesz nic gdy go widzisz, masz w sobie całkowitą pustkę, a potem, z dnia na dzień, tak bez ostrzeżenia staje się jedną z najważniejszych osób. Kiedy zastanawiasz się nad przyszłością i rozpaczliwie chcesz go w niej widzieć. Kiedy nie możesz skupić myśli na nikim innym. Kiedy on powoli staje się Twoją pierwszą myślą rano i ostatnią wieczorem. Kiedy zdajesz sobie sprawę z tego wszystkiego i chcesz się opamiętać, ale już jest za późno. On już stał się Twoim uzależnieniem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz