 |
kamciaaxd.moblo.pl
chcę Cię zostawić ale szkoda mi Ciebie .. bo wiem że będziesz cierpiał jak ja za pierwszym razem . Chociaż Ty wcale wtedy nie zastanawiałeś się czy ja będę cierpieć c
|
|
 |
|
chcę Cię zostawić , ale szkoda mi Ciebie .. bo wiem , że będziesz cierpiał jak ja za pierwszym razem . Chociaż Ty wcale wtedy nie zastanawiałeś się czy ja będę cierpieć czy nie . . Teraz już wiem , musimy się pożegnać kochanie .
|
|
|
|
mówię mu , że go kocham , ale nigdy w automatyczny , machinalny sposób . naprawdę starannie dobieram słowa, zastanawiając się nad ich znaczeniem . miłość to rzeczownik oznaczający zobowiązanie
|
|
|
|
pamiętasz kiedy najgorsza rzecz jaką mogłaś usłyszeć od chłopaka to to, że jesteś głupia ? , kiedy Twoimi największymi wrogami było Twoje rodzeństwo .. pamiętasz kiedy najgorszy ból jaki czułeś to pieczenie zdartych kolan i łokci ? i kiedy pożegnania oznaczały tylko do zobaczenia jutro ? ..
|
|
|
|
tak, tak... wmawiaj sobie, że dawałeś mi szczęście... wiesz tak poważnie to... ono było nic nie warte
|
|
|
|
[...] miłość nie daje i nigdy nie dawała szczęścia. Wręcz przeciwnie, zawsze jest niepokojem, polem bitwy, ciągiem bezsennych nocy, podczas których zadajemy sobie mnóstwo pytań, dręczą nas wątpliwości. Na prawdziwą miłość składa się ekstaza i udręka.
|
|
|
|
Jak mam rozpoznać swoją Drugą Połowę?
Nie bojąc się ryzyka. Ryzyka porażki, odrzucenia, rozczarowań.
Nigdy nie wolno nam rezygnować z poszukiwania Miłości. Ten, kto przestaje szukać, przegrywa życie.
|
|
|
|
[...] ale prawdziwa miłość przetrwa każdą rozłąkę.
|
|
|
|
Zakochaj się, a każdy wszędzie, wszystkie rzeczy, wszystkie słowa oznaczać będą „miłość”. To samo dzieje się, kiedy kogoś utracisz.
|
|
|
|
Miłośc jest piękna, ale tylko wtedy jak wytrwa do końca
|
|
|
|
– Zanim cię poznałem, moje życie przypominało bezksiężycową noc. Mrok rozpraszały jedynie nieliczne gwiazdy przyjaźni i rozsądku. A potem pojawiłaś się ty. Przecięłaś to ciemne niebo niczym meteor. Nagle wszystko nabrało barw i sensu. Kiedy znikłaś, kiedy meteor skrył się za horyzontem, znów zapanowały ciemności. Otoczyła mnie czerń. Nic się nie zmieniło, poza tym, że twoje światło mnie poraziło. Nie widziałem już gwiazd. Wszystko straciło sens.[
Chciałam mu wierzyć. Tyle że opisał, jak wyglądał mój świat bez niego, a nie na odwrót.]
– Kiedyś twoje oczy przyzwyczają się do ciemności – wymamrotałam.
– W tym cały problem – jakoś im to nie wychodzi.
|
|
|
|
Dodaj komentarz