 |
|
"A to są nasze ulice, tutaj się kochaliśmy, to
jest nasz akademik, nasza stancja, pokój, to tutaj
są strychy, na których czyniliśmy miłość.
A tam jest nasz park, ponieważ nie było
dla nas miejsca, więc nasza była ziemia, trawa
i przedmieścia, to jest to drzewo, ono na pewno
ma ślad. A tu leżeliśmy i tutaj rósł dziki szczaw,
który jadłem jak zwierze, i tutaj jest kawiarnia,
w której piliśmy kawę, tanią, marną kawę, a tu piliśmy
wódkę, marną, dobrą wódkę. Legendarne miasto.
Jest most, przez który szedłem później, most lekki jak włos,
wiał wiatr i był listopad i czarna rzeka i niebo było jak węgiel,
miasto było czarne, zupełnie nie jak teraz, wszystko
było czarne i trzeba było otworzyć skórę, żeby ujrzeć kolor"
Tomasz Różycki "Żarłacze i mątwy"
|
|
|
|
"Mówić o pokoju, to mówić o czymś, co nie istnieje. Prawdziwy pokój nie istnieje w naszym świecie i chyba nigdy nie istniał inaczej niż jako cel, którego wyraźnie nie potrafimy osiągnąć. Odkąd człowiek żyje na tym globie, używa przemocy i rozpętuje wojny, a kruchy pokój, który czasem nastaje, jest nieustannie zagrożony. (...) Może powinniśmy, po tylu tysiącleciach nieustannych wojen, zadać sobie pytanie, czy nie ma jakiegoś błędu konstrukcyjnego w ludzkiej naturze, skoro zawsze sięgamy po przemoc? Czy jesteśmy skazani, aby zginąć na skutek naszej własnej agresji?"
Astrid Lindgren "Żadnej przemocy!"
|
|
|
|
" — Minęło, a mnie wciąż dręczy. Spać nieraz nie mogę, tylko myślę i myślę".
Wiesław Myśliwski "Ostatnie rozdanie"
|
|
|
|
"Wystarczy, że ktoś brzdęknie w rozstrojone pianino, a zalewa mnie fala melancholii".
Emil Cioran "Zeszyty 1957-1972"
|
|
|
|
" — Boi się pan?
— Jak każdy człowiek. Boję się, że będę bał się coraz bardziej".
Tadeusz Konwicki "Mała apokalipsa"
|
|
|
|
"Sprawy przemilczane nie mają szans stać się ciszą".
Filip Zawada
|
|
|
|
"Miałbym Ci jeszcze tyle do powiedzenia i odpowiedzenia, ale masa tego, co powinno być powiedziane, jest większa i cięższa niż rzeczywista odległość między nami i obie wyglądają na niemożliwe do przezwyciężenia".
Franz Kafka w liście do Felice Bauer
|
|
|
|
"Kiedyś początek nowego roku zdawał mi się początkiem wszystkiego. Miałam wrażenie, że ten rok absolutnie wszystko zmieni, że nastąpią przełomy, które odmienią mnie i moje życie. Ale, jak teraz o tym myślę, nigdy tak naprawdę nie wiedziałam, jak właściwie miałoby to moje zmienione życie wyglądać... Czego po tej nagłej, czarodziejskiej zmianie (która, oczywiście, była niemożliwa), oczekiwałam. Teraz już nie oczekuję, ale mam nadzieję, na dobre zdarzenia, dobre rzeczy i dobrych ludzi na swojej drodze. To oczywiście nie odmieni mojego życia, nie zlikwiduje stanów smutku, i wielu innych rzeczy, ale może uczyni je łatwiejszym".
Iwona Czapla
|
|
|
|
"W charakterze każdego człowieka jest coś, czego nie da się złamać — szkielet jego natury. Próbować go zmienić to jak uczyć owcę aportowania".
Georg Christoph Lichtenberg
|
|
|
|
"Potrzebny mi jest towarzysz. Potrzebna mi jest bliskość pokrewnego człowieka. Pragnę jakiejś poręki świata wewnętrznego, którego istnienie postuluję. Wciąż tylko trzymać go na własnej wierze, dźwigać go wbrew wszystkiemu siłą swej przekory – jest trudem i udręką Atlasa. Czasem zdaje mi się, że tym wytężonym gestem dźwigania trzymam nic na swoich barkach. Chciałbym móc na chwilę złożyć ten ciężar na czyichś ramionach, rozprostować kark i spojrzeć na to, co dźwigałem".
Bruno Schulz w liście do Tadeusza Brezy
|
|
|
|
"(...) najczęściej gdzieś b y w a m, a nigdzie nie j e s t e m".
Rafał Wojaczek
|
|
|
|
"Nasza epoka jest parodią wszystkich poprzednich".
Christian Friedrich Hebbel
|
|
|
|
Dodaj komentarz