 |
jacobs21.moblo.pl
zułam Twoją dłoń delikatnie przesuwającą się po moim kolanie przełykałam tylko ślinę z niemocy. walcząc ze samą sobą wiedziałam że powinnam ją zsunąć bez zastanowienia
|
|
 |
|
zułam Twoją dłoń delikatnie przesuwającą się po moim kolanie przełykałam tylko ślinę z niemocy. walcząc ze samą sobą, wiedziałam, że powinnam ją zsunąć bez zastanowienia czułam Twoje niebiańskie ciepło po plecach przechodziły mi dreszcze nareszcie mogłam poczuć Twoją bliskość tą bezwzględną mimo tego, czułam się podle ze świadomością, że pozwalam Ci na coś na co nie powinnam pozwolić lubiłam popełniać błędy kochałam Cię naiwnie bez opamiętania, zamiast znienawidzić jak wypadało po tym co mi zrobiłeś w dodatku dawałam się wykorzystywać tak w imię miłości
|
|
|
|
Największym błędem jest udawanie, że to co boli nas obojętne jest.
|
|
|
|
I po co to wszystko? Po co ten "kotek", po co "moja droga"? Po co Twoje ciepłe słowa i Twoje czułe dłonie? Nie rób nadziei jeśli Cię nie obchodzę. -"On Cię nie skrzywdzi. Nie jest taki jak tamten palant."- Tak, właśnie widzę. Naiwność. Beznadziejna cecha.
|
|
|
|
trzymał jej twarz w swoich dłoniach. delikatnie rozgrzewał jej policzki. przyciągnął ją do siebie patrząc jej w oczy. zapach jego oddechu przepełniał jej nozdrza. jego kocie oczy same w sobie dostatecznie ją hipnotyzowały... dobrze widział, że jest do niego za bardzo przywiązana. nie da rady się wyrwać. nie pozwoli sobie zmarnować okazji na tak idealny pocałunek. nie pozwoli. '-spokojnie maleńka. powoli i po kolei.'-powiedział. całują ją w czubek nosa...
|
|
|
|
Poukładać ten chwilowy burdel uczuć ..
|
|
|
|
'To, co różni kilkudziesięcioletnich od kilkunastoletnich chłopców, to głównie cena ich zabawek.'
|
|
|
|
` jesteśmy malarzami własnego życia . od nas zależy czy nasz obraz będzie budzącym podziw arcydziełem , nieudaną reprodukcją , a może zwykłym obrazkiem namalowanym ręką dziecka i wypełnionym kolorami najprawdziwszych uczuć .`
|
|
|
|
Jedyne czego potrzebuję, to przytulenia i żebyś powiedział, że damy radę. Żebyś powiedział ze mimo wszystko nam się uda... Że bardzo mnie kochasz i że zawsze będziemy razem.
|
|
|
|
-Zagramy w piłkę ?! ten kto przegrywa dostaje buziaka ... -Przeciez Ty nie umiesz grać w piłke -No i właśnie o to chodzi
|
|
|
|
Kiedyś o mnie zapomnisz. Tak jak zapomina się jak smakowała wczorajsza kawa, albo tak jak zapomina się o zeszłorocznym śniegu. Zapomnisz jaki ból był wymieszany z pierwiastkami szczęścia i jak przyśpieszał oddech. Zapomnisz pojedyncze słowa, gesty, myśli. Wszystko uleci z Ciebie jak życie z człowieka przejechanego przez ciężarówkę. I okaże się, że scenarzysta, który to wszystko poskładał w swej malej główce, nie zrobił kariery, nie zarobił milionów, a zamarzł w parku z butelka taniego wina w ręku. Ty kiedyś zapomnisz jak smakowało moje imię. Oddasz serce w depozyt komuś innemu, komuś lepszemu. Szczęście wypełni cię po brzegi, od paznokci u stop do końcówek rzęs. Życzę Ci tego, wiesz. I będziesz żyć w spokoju, łykać złudzenia w pigułkach każdego pojedynczego ranka. Ale nic nie będzie takie samo jak te nasze chwile. Jak nasza samotność we dwójkę, jak nasze bycie razem ale osobno
|
|
|
|
Dodaj komentarz