 |
invisible_moon.moblo.pl
Zmieniłam się jestem inna od tej którą wcześniej poznano. Zraziłam się do ludzi bo mi zbyt wiele naobiecywano. Stałam się taka jak dyktował mój mały zlodowaciały k
|
|
 |
|
Zmieniłam się, jestem inna od tej, którą wcześniej poznano. Zraziłam się do ludzi, bo mi zbyt wiele naobiecywano. Stałam się taka, jak dyktował mój mały zlodowaciały kamyczek. Już dawno w moich oczach zgasł ten ciepły płomyczek. | Invisible_Moon ♥
|
|
|
|
Każdy, kto czyta, miał to przynajmniej raz w życiu. Zamykasz książkę, przesuwasz dłonią po okładce, patrzysz na nią jeszcze raz i wiesz, że nawet jeśli nigdy już do niej nie wrócisz, zostanie w Tobie to coś. To nieuchwytne i nienazwane coś, które zamieszka w sercu i wspomnieniach i sprawi, że jakiś aspekt tego świata będzie widziany już inaczej.
|
|
|
|
I jest tak jakbyśmy się nigdy nie znali, to szczególnie przykre.
|
|
|
|
Ty spacerujesz po mieście z następną dziewczyną zapatrzoną w Ciebie, a ja z kolejną pustą do połowy, butelką od wódki.
|
|
|
|
Człowiek szuka miłości, bo w głębi serca wie, że tylko miłość może uczynić go szczęśliwym. | Jan Paweł II ♥
|
|
|
|
[2] Chyba już pilnie potrzebny jest bliższy kontakt z psychologiem, jak nie z psychiatrą. Znasz to uczucie, kiedy wiesz, że już wszystko Cię przerasta? W jednej chwili chcę sobie podciąć żyły, natomiast chwilkę później skoczyć z okna. Zbyt wielki tchórz, który boi się sobie przejechać nożem po ręce, który boi się co jest po śmierci. Najbardziej przykre jest to, że niektórzy ludzie umierają, niezależnie od ich woli, ponieważ ich ciała przegrywają z chorobami. Już dosyć dawno nie płakałam, należy mi się za to wszystko co zrobiłam. | Invisible_Moon ♥
|
|
|
|
[1] Tej nocy tak wiele zrozumiałam, tak bardzo cierpiałam. Doszukując się znaczenia życia, znalazłam go a raczej jego brak. Leżąc w łóżku czułam, jakby moja dusza się rozrywała. Dławiąc się własnymi łzami chciałam krzyczeć na cały głos, jak bardzo mnie to boli. Ta noc była taka męcząca, a zarazem niesamowita. Dotarły do mnie wszystkie myśli, które od tak dawna mnie męczyły. Wydaję mi się, że od tej nocy będę innym człowiekiem. Nie dałam rady, moja dusza leży na ziemi w drobnych kawałeczkach. Głowa pękająca od kilku godzin, nie wiadomo dlaczego. Czy to z nadmiaru myśli, uczuć? Czy to po prostu jak zwykle z niewyspania? Chore myśli nie dają mi spokoju. Upadłam. Kiedy wrócisz i mi pomożesz wstać? Jestem rozbita, nie wiem co ze sobą zrobić, co myśleć. Stoczyłam się na samo dno depresji i nie potrafię z niej wyjść. Nie mam nikogo, do kogo mogę się zwrócić o pomoc. Zostałam sama. Sama muszę stawić czoła wszystkim tym emocjom. | Invisible_Moon ♥
|
|
|
 |
Jestem na tyle beznadziejny, że roztrząsam swoje problemy na moblo, zamiast porozmawiać z kimś, kto przecież chce mnie posłuchać. Nie mam siły znowu tego wszystkiego odkopywać, tych wspaniałych wspomnień nagromadzonych przez ten okres czasu. Niby widać zarys, widać czym to było, ale to już tylko popiół, który pozostał po ogniu, jaki przez te miesiące we mnie płonął. Czas umyć ręce i zapomnieć. Czas zrozumieć, że jeszcze tysiące razy będę witał łzy na twarzy z tęsknoty za kimś, dla kogo nic nie znaczyłem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz