 |
hopellove.moblo.pl
zgadzam się.
|
|
 |
|
w twoim życiu nie zawsze będzie panowała zima, w końcu wyjdzie słońce. / Peter Francis
|
|
|
|
Coraz częściej myślę o Twoim odejściu. Wiem, że nie prawdopodobnie nie nastąpi ono jutro, czy za kilka dni, ale czuję, że nieubłaganie nadchodzi. To normalne. Ludzie przychodzą i odchodzą i nie jest to niczyja wina. Cieszę się, że Cię poznałam. Rozkoszuję się każdą daną mi rozmową, bo wiem, że nic nie trwa wiecznie. Jednak zastanawiam się czy dam sobie radę. Boję się, że jeszcze nie jestem na to przygotowana. Boję się, że już zawsze będę za Tobą tęsknić.
|
|
|
|
Mam tylko nadzieję, że to się niedługo skończy. Wrócę do dawnego stanu, pewności siebie. A ta niestabilna część mnie odejdzie na dobre z powrotem oddając mi kontrolę nad wszystkim.
|
|
|
|
Słowa poruszają bardziej niż czyny. Nieraz ranią, a nieraz zmuszają do głębszych przemyśleń nad sobą. Najpiękniejsze są te po których czujesz, że nie jesteś sam, że są ludzie niekoniecznie znajomi, którzy obdarza Cię uśmiechem w trudnych chwilach i po prostu będą./ Lariflette
|
|
|
|
Zagubiłam się , zagubiłam się w tym życiu. Gdzieś pomiędzy białym proszkiem a kolejnym głębszym czystej straciłam sens , zapomniałam jak to wszystko powinno wyglądać. Nie dałam rady. Dziś już nie da się tego naprawić , dziś już jest za późno .. Wybacz
|
|
|
|
chociaż teraz to w sumie już nieważne, to nadal chciałabym powiedzieć Ci jak bardzo tęsknię i jak bardzo chcę abyś przytulił mnie choć raz.
|
|
|
|
Mimo tego, że wielokrotnie przez Ciebie płakałam to nadal mam przeogromną ochotę przytulić się do Ciebie, jesteś moją słabością.
|
|
|
|
stojąc na balkonie , patrząc w gwiazdy powracały do niej wszystkie wspomnienia związane z jego osobą. nie myślała o łzach , ale małe kropelki same spływały po policzkach. w jej małym sercu zrobił spore zamieszanie, ściągnął na nie wiele problemów, ale mimo to w jej głowie pozostały tylko te miłe wspomnienia . czy on w ogóle zasługuje na to , aby ona cierpiała? | hopellove.
|
|
|
|
jesienny ponury dzień niósł ze sobą wspomnienia i łzy. jedno zwykłe wtulenie się w jego ramiona , jedno spojrzenie , to zwykłe 'cześć' wypływające z jego ust było czymś wyjątkowym. było czymś mieszkającym w jej sercu . co wieczór siedząc na łóżku otulona kocem wracała właśnie do tego dnia , do tego jednego ponurego dnia, podczas którego sprawił , że nie mogła go wyrzucić ze swojej pamięci . | hopellove.
|
|
|
|
ona pamiętała, a on już dawno zapomniał .
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)