 |
|
a teraz: kąpiel, suszenie i prostowanie włosów, wybranie ubrań, dokładny makijaż, wysokie szpilki, perfumy, tabletka przeciwbólowa, kierunek sklep, wódka, papierosy. kierunek klub. setki ludzi, setki wspomień, kilka drinków, parkiet. idź , musisz dawać sobie radę. przynajmniej próbować. próbuj, próbuj żyć. mimo wszystko. idź i choć na chwilę uwolnij się od bólu, mimo że wiesz, że ten ból powróci rano razem z kacem i będzie nie do zniesienia.
|
|
|
|
i jest sobotnie popołudnie. ból brzucha. ciężkie dni za mną. słońce ogrzewa mój pokój. i brak nadzieji. myślę o nadchodzącej nocy w modnym klubie, mocno zakrapianej alkoholem i zagłuszonej głośną muzyką. myślę o tych ludziach znajomych i nieznajomych. o bólu jaki znowu poczuję spoglądając na tych, którzy mnie skrzywidzili. o tym jak w wysokich szpilkach z uśmiechem na twarzy będę grać rolę zwariowanej dziewczyny. o tym jak wewnątrz będą mnie rozpierdalały uczucia. o tym, że obudzę się z kacem i łzami w oczach. bo nie wierzę już. nie cieszy mnie nic. i nie czekam na nic. jednak nie pozostaję w miejscu. mimo wszystko wychodzę do ludzi. potrzebuję tego.
|
|
|
|
i nie wiem jak przeżyję nadchodzącą zimę. przecież wiosną i latem niby wszystko jest piękniejsze i łatwiejsze a dla mnie było hardkorowo ciężko. więc jeśli nie poradziłam sobie latem to jak mam poradzić sobie zimą?
|
|
|
|
jesienny wieczór. za oknem ciemno. sam na sam ze swoimi myślami. kocham jesienne wieczory, kocham jesienny wiatr, który owiewa moją zmęczoną od myśli głowę. jednak nie lubię tego, że jesienią przychodzi czas refleksji, kończy się spontaniczność i szaleństwo jaką nosi ze sobą lato. zaczyna się melancholia, cisza i miliony myśli. o tym co było, jest i co będzie. serce zaczyna wypełniać strach.
|
|
|
|
po tamtej nocy spodziewałam się, że okaże się kolejnym facetem, który zgrywa bohatera, gdy jest pijany, a na trzeźwo jest zwyczajnym dzieckiem. jako jedyny okazał się inny. utrzymujemy kontakt do dziś, bawimy się razem, rozmawiamy, piszemy. nawet potrafimy się śmiać z tego, że po pijaku się zapominamy i całujemy. nie spodziewałam się, że są jeszcze tacy faceci na tej ziemi. szczerzy, odważni i inteligentni. tylko szkoda, że dla mnie z każdym dniem przestaje być zwykłym kumplem. moje serce zaczyna bić szybciej kiedy pojawia się Jego imię w lewym dolnym rogu ekranu. i boję się. jak cholera. że wszystko się zepsuje, że znowu będę cierpieć.
|
|
|
|
i gdy Go widzę mówię wszystkim, że nie wiem co w Nim wcześniej widziałam, że już mi jest obojętny, a moje oczy płoną z pragnienia Jego.
|
|
|
|
wmówiłam sobie, że Cie nie kocham. jaka jest prawda sama nie wiem. wiem, że kiedy Cię widzę czuję nadal to ciepło w moim sercu. i tak naprawdę zawsze będziesz dla mnie wyjątkowy. bo Ty to Ty.
|
|
|
|
nie spodziewałam się, że tak łatwo przyjdzie mi powiedzenie mu, że go kochałam. kochałam miłością silną i szczerą. własnie.. kochałam.
|
|
|
|
nie, nie kocham Go już. ale po tylu miesiącach nieodzywania się do siebie, po tym jak mu wybaczyłam jedyne czego pragnęłam to to, żeby mnie przytulił. marzyłam o tej chwili 2 lata. a kiedy nadeszła ja Go już nie kocham.
|
|
|
|
po setkach nieprzespanych nocy. po hektolitrach wylanych z Jego powodu łez. po tak ogromnym bólu, który rozpierdalał mi serce każdego dnia. po tylu miesiącach. po tym jak potraktował mnie jak szmatę. przyszedł. stanął. powiedział. chciał żebym mu wybaczyła. i że nie żałuje tamtej nocy. a ja mimo, że już Go nie kocham rozpłakałam się jak małe dziecko. nikt nigdy mnie tak nie zranił jak On. nie potrafię zapomnieć o tym co mi zrobił. a ból jaki mi zadał na zawsze mnie zmienił i towarzyszy mi każdej samotnej nocy. mogę wybaczyć, ale nigdy nie zapomnę. nigdy.
|
|
|
|
pomóż mi. pomóż. wiem, że wątpie. wiem, że błądze. przepraszam. tylko Ty mi zostałeś.
|
|
|
|
nigdy już nic nie będzie takie same. nigdy nie wróci. to koniec. czuję tylko strach i ogromny ból, który ściska moje wnętrze.
|
|
|
|
Dodaj komentarz