 |
happy_love.moblo.pl
Mój świat zaczyna się i kończy na Tobie. pokazcycki ku.rwa
|
|
 |
|
Mój świat zaczyna się i kończy na Tobie. / pokazcycki__ku.rwa
|
|
|
 |
zamknąć swoje myśli i nigdy już ich nie otworzyć [a]
|
|
|
|
Kiedy wstaję rano patrzę na nasze zdjęcie. Widzę uśmiech na jej twarzy i smutne oczy. Ręka dalej jest nie władna. Ale nauczyłam się już z tym żyć. Od ponad roku pracuję w wolontariacie na oddziale onkologii i pomagam poodnosić na duchy dzieci chore na raka. Dzięki temu wierzę w siebie. / cz IV [ostatnia]
|
|
|
|
Opowiedziała mi, że leży na sali obok, bo na onkologii nie było już miejsca. Przyszła do mnie bo co noc słyszała ja płaczę i jak cierpię, pomimo tego, że przecież nie umieram. Było jej mnie żal. Zapytałam co jej dolega. Opisała swoją chorobę. Miała raka kości. To bolesne. Od dawna nikt jej nie odwiedził, bo jej rodzice są zajęci szukaniem pieniędzy na przeszczep. Poprosiła mnie o to, żebyśmy zrobiły sobie razem zdjęcie. Zrobiłyśmy. Następnego dnia mama wywołała te zdjęcia, chciałam jej jedno dać. W recepcji zapytałam gdzie leży Daria, ta dziewczynka. Recepcjonistka powiedziała, że dziewczynka zmarła w nocy. Rak tak wyniszczył jej organizm, że nic nie dało się zrobić. Załamałam się. Wyszłam ze szpitala i odszukałam grób tej małej. Był maleńki. Taki zadbany. Spotkałam na cmentarzu jej mamę. Dałam jej jedno z tych zdjęć. I opowiedziałam wszystko. Od tamtego czasu minęły dwa lata. Chodzę na cmentarz kilka razy w roku i opowiadam jej jak zmieniła moje życie. / cz III
|
|
|
|
Obudziłam się w szpitalu i kompletnie nie pamiętałam co się stało. Kiedy otworzyłam oczy zobaczyłam kumpelę i jego jak siedzi przy moim łóżku i trzyma mnie za rękę zalała mnie fala wspomnień. 'Wynoś się.' - szepnęłam. Widząc jego zdezorientowanie wskazałam podbródkiem na nią i spróbowałam wyrwać rękę. Nie mogłam. 'Co się dzieję ?' pomyślałam i spróbowałam ponownie. Znów nic. 'Dlaczego nie czuję ręki. Dlaczego nie czuję prawej ręki !' - krzyczałam w kółko jak w jakimś amoku. 'Wynoście się. ' - krzyknęłam do nich. A gdy zamknęły się drzwi próbowałam ponownie podnieść rękę. Bezskutecznie. Łzy napłynęły mi do oczu. Po upływie kilku minut, które dla mnie stały się wiecznością przyszedł lekarz. Powiedział, że to chwilowe, że czucie na pewno wróci. Nie wracało wiele dni i nocy. Tygodni. A ja nie potrafiłam pogodzić się z kalectwem. Pewnego dnia przyszła do mnie mała dziewczynka. Miała duże, ale pełne smutku oczy. / cz. II
|
|
|
|
Wstałam jak zawsze maksymalnie spóźniona, ogarnęłam szybko książki i w rezultacie połowy nie miałam. Pobiegłam migiem na autobus. Nim dobiegłam, odjechał. 'kurwa znów się spóźnię i ta lumpa będzie drzeć japę.' pomyślałam i wyciągnęłam słuchawki. ' cóż trzeba poczekać' usiadłam na przystanku i wyjęłam zeszyt. Chciałam Trochę powtórzyć. Po 20 minutach byłam już w szkole. Ale nie poszłam na pierwszą lekcję. Ruszyłam do kawiarenki, bo wiedziałam, że moje kochanie zawsze tam siedzi w poniedziałki na pierwszej lekcji. Chciałam mu dać buziaka na miły początek tygodnia. Kiedy weszłam rozejrzałam się po stolikach. Siedział w kącie z moją kumpelą. Pewnie nie było by w tym nic dziwnego gdyby nie to, że siedziała mu na kolanach i najnormalniej w świecie się całowali. Nawet mnie nie zauważyli. Wyszłam stamtąd i ruszyłam biegiem w stronę szatni. Musiałam wyjść. Poszłam do parku. W miejsce gdzie go poznałam. Następne co pamiętam to białe światła lamp szpitalnych i zapach chloru. / cz. I
|
|
|
|
od momentu gdy zobaczyłam Cię na ulicy zakochałam się w Twoich oczach.
|
|
|
|
już dawno przestałam patrzeć na Twoje zdjęcia. Oduczyłam się myślenia o Tobie. Nie słucham już Twojej ulubionej muzyki. Nie zwracam na Ciebie uwagi na korytarzu. Mimo wszystko jednak, nie potrafię przestać Cię kochać. Wbiłeś się w moje serce, zakorzeniłeś się tam i nie potrafię cię wyrzucić, bo razem z Tobą stracę kawałek siebie.
|
|
|
|
wrócił plusik, wróciła happy_love : > eloszka ;*
|
|
|
|
czasem lubię sobie pomarzyć o lepszym życiu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz