 |
fluorescentdye.moblo.pl
Mega..
|
|
 |
 |
Nadchodzą takie wieczory-takie jak ten-Wszyscy są szczęśliwi, wszyscy ale nie Ty. Ty słuchasz smutnych piosenek i szukasz sensu życia.../ctrlc.
|
|
|
|
...ale chciałbym prosić cie tylko o jedno, małą przysługę. Proszę... nie patrz w moje oczy, bo zobaczysz co ukrywają.
|
|
|
|
Part I - Będąc po jednym z cięższych dni postanowiłem jak nigdy położyć sie wcześniej.. Położyć by po prostu odpocząć, odpocząć od tego wszystkiego, od hałasu.. zgiełku w głowie, od samego siebie, własnej głowy która płata czasem figle. Od podświadomości która i tak zaskoczy mnie przy najbliższej okazji. Ale na te parę chwil będę mógł zapomnieć o rzeczywistości.. od własnego niepokładanego życia. Po prostu zasnąć. Tak zrobiłem.. potulnym krokiem czmychnąłem do łóżka, poduszki stały sie nagle takie chłodne i przyjemne w dotyku, kołdra otulała coraz bardziej.. po zaledwie kilku chwilach wprowadziła mnie w stan upojenia.. upojenia łóżkowego, odleciałem. Zamykając oczy po raz ostatni tego dnia obiecałem sobie ze gdy kolejny raz będę je otwierał, uśmiech znów wróci na usta, poranek stanie sie piękny, słonice i pojedyncze promyczki zwyczajnie powitają mnie radośnie. Śniadanie będzie smakowało jak nigdy... oczy zaś uśmiechały do ludzi.
|
|
|
|
Part II - Niestety, to były tylko plany, rzeczywistość wyglądała troszkę inaczej.. Teoretycznie wyspałem sie jak nigdy, miałem mnóstwo energii juz od samego rana... nawet nie było mi szkoda ze opuszczam moją kochankę.. ukochane łóżko oczywiście. Praktycznie.. gdzieś tam głęboko w głowie czułem sie jak zreumatyzowany 80 leni dziadzina dla którego nowy dzień jest tylko katorgą w drodze na tamten świat.. Oczy wcale sie nie uśmiechały, śniadanie wcale nie było takie dobre.. a promyki które miały tylko muskać moje ciało nagle zaczęły je biczować..
|
|
|
|
Part III - I dlaczego tak wyszło? Przez jedna błahą można by sie wydawać sprawę? Sprawę która nie tylko zakleszczyła sie w mózgu.. ale zapewne silnie i głęboko w sercu. Sercu które lekko juz krwawiło, a nowe plasterki juz nie pomagały na tryskająca z pod nich krew. Taka właśnie jest rzeczywistości. Z góry planując swój własny świat jesteśmy skazani na porażkę, nie można postanowić od tak ze będzie sie szczęśliwym. Bo nie będzie sie, będzie jeszcze gorzej niż było. Szczęście samo musi do nas przyjść, my sami możemy mu tylko trochę pomóc żeby nas odnalazło. Odnalazło i zostało juz z nami na zawsze.. po wsze czasy. Tak jest źle.. ale co z tego? Ja czekam, i czekać będę machając tylko zgrabnie łapka po to, żeby mnie w końcu dostrzeżono. "Bo rozklejać to sie wszyscy potrafią, a pozbierać tylko my. Trza sie spiąć i nie mazgaić"
|
|
|
|
Więc lepiej mnie zabij. Wyrzuć z pamięci. Lepiej odejdź, pozwól mi odejść. Lepiej zapomnij. Pozwól zapomnieć. Lepiej daj mi następną szansę... / Myslovitz - Alexander
|
|
|
|
Byc szczęśliwym, cieszyć sie z zielonej trawy, kolorowych kwiatów, pięknego nieba i gorącego słonica... Challenge accepted !
|
|
|
|
Mam nadzieje ze sie kiedys zmienię.. kiedyś, dobrze powiedziane. Bo kto powiedział ze ja teraz chce sie zmienic... teraz to porzucić i zostawić? Co z tego ze to boli, meczy sumienie i całego Ciebie, co z tego jeśli wiesz ze warto? Mimo wszystko..
|
|
|
|
Z sentymentem bede sobie podchodził do tych dni.. dni w których mordka sie cieszyła, a oczy po prosty śmiały..
|
|
|
|
Troche inaczej... ale jakby uczucia wciąż te same./ [?]
|
|
|
|
Dodaj komentarz