 |
eveelin.moblo.pl
Przyjaciel to człowiek który wie wszystko o tobie i wciąż cię kocha.
|
|
 |
|
Przyjaciel to człowiek, który wie wszystko o tobie i wciąż cię kocha.
|
|
| eveelin dodał komentarz: |
12 czerwca 2012 |
|
|
Był dla mnie najważniejszy. Jego szczęście liczyło się dla mnie bardziej, niż własne. Z każdym dniem coraz bardziej go kochałam. Szkoda tylko, że on mnie coraz mniej. | eveelin
|
|
|
|
Uśmiech ważnej dla nas osoby, automatycznie poprawia nam humor. | eveelin
|
|
|
|
Bo tylko na niego potrafię czekać godzinami na gadu-gadu, z nadzieją, że w końcu zmieni status na dostępny. | eveelin
|
|
|
|
on jest jedyną osobą, z którą potrafię pokłócić się kilkanaście razy, w ciągu jednej, głupiej rozmowy. z którą mogę godzinami prowadzić bezsensowną sprzeczkę w stylu -tak. -nie. -tak. -nie. po kilkunastu minutach zapominając o co tak naprawdę w niej chodzi. jest osobą, która mimo tego, że jestem cholernie uparta, nigdy nie da mi wygrać. zawsze powie coś, co spowoduje jego wygraną, na koniec dodając, że robi to, bo tak słodko wyglądam jak się złoszczę. | eveelin
|
|
|
|
Gdy Cię poznałam, moje ideały poszły się jebać. | eveelin
|
|
|
|
[1] Uroczyste zakończenie roku dobiegło końca. Koleżanki ze starszej klasy zaciągnęły mnie do liceum, żebym zaniosła z nimi świadectwa. Zgodziłam się bo przecież i tak nie miałam co robić. Gdy czekałyśmy przed sekretariatem, do budynku wszedł On. Dziewczyny znały go już długo, ja dopiero poznawałam. Nasza znajomość ciągnęła się już jakieś 6 miesięcy, a my nazywaliśmy ją przyjaźnią. Usiadł obok nas, a dziewczyny dziwnym trafem zechciały pójść do toalety. Siedziałam z nim sam na sam, w wielkim korytarzu. Nikogo oprócz nas tam nie było, a może tylko mi się wydawało. Może nikogo poza nim tam nie widziałam. Nie wiem, nie potrafię teraz tego określić, to się wtedy nie liczyło. Przytulał mnie, szeptał miłe słowa do ucha. Żartował, a ja śmiałam się jak wariatka. Byłam szczęśliwa jak nigdy dotąd. On chyba też się cieszył, uśmiech nie schodził z jego twarzy. Gdy mama zadzwoniła do mnie, bym powoli wracała do domu, on zaoferował się że mnie odprowadzi.
|
|
|
|
[2] Zgodziłam się, chciałam wykorzystać ten czas całkowicie, nie wiedziałam kiedy po raz kolejny się zobaczymy.. Gdy wyszliśmy przed szkołę okazało się że jak na złość zaczęło padać. Szliśmy szybkim krokiem małymi uliczkami miasta. W pewnym momencie złapał mnie za rękę, a ja poczułam się magicznie, jak w jakimś filmie. Doszliśmy do jakiegoś murku schowanego pod drzewami, usiedliśmy i czekaliśmy aż przestanie padać. Rozmawialiśmy chyba dobre parę godzin, na każdy temat. Śmialiśmy się, wygłupialiśmy. Aż w końcu wyszło słońce. Nawet nie zwróciłam na nie uwagi. Dopiero przechodząca obok nas starsza pani, która powiedziała 'deszcz przestał padać, ale z dziewczyną przestać rozmawiać się nie chce, prawda?' i jego cudowny uśmiech przed potwierdzeniem jej słów, uświadomił mi, że jestem w nim zakochana. Cholernie zakochana. Tak jak on we mnie. | eveelin
|
|
|
|
Dzień naszego rozstania zapamiętam chyba do końca życia. Teoretycznie to właśnie wtedy moje życie się skończyło, od tamtego czasu już tylko istnieję. Nic mnie nie cieszy, nie bawi. Nie uśmiecham się już tak często jak kiedyś. Nie mam z kim szczerze porozmawiać, bo Ty byłeś osobą której o wszystkim mówiłam. Byłeś moim tlenem, słońcem, energią. Wszystkim tym, czego potrzebowałam. Wszystkim tym, co straciłam w jednej chwili. | eveelin
|
|
|
|
-Powiedz, że mnie nie kochasz. Będzie mi łatwiej odejść. -Nie potrafię kłamać, nie jestem Tobą. Przykro mi. | eveelin
|
|
|
|
trzeba pocałować wiele żab, zanim trafi się na księcia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz