 |
cobainowaa.moblo.pl
motyle. duże motyle.
|
|
 |
|
jest dobrze. za dobrze. ja rozumiem, że karma i inne takie, ale... cholera. znów się zakochuję.
|
|
|
|
już od tylu dni pijana szukam Cię, na wzór, na jego podobieństwo.choć starasz się, tylko jego bez przerwy pragnę. muszę wstać. nie myśleć o nim.
|
|
|
|
jeden status na fcb, a ja mam ochotę się rozpłakać.
|
|
|
|
mimo szczęścia, które daje mi P., wciąż wracam do przeszłości.
|
|
|
|
zmienili status związku na facebooku. tak. niby taka błahostka. niby wiedziałam o tym już od kilku tygodni, ale znów mnie coś zakuło w środku. zabolało. miałam ograniczać palenie. chuj z tego wyszedł.
|
|
|
|
w końcu coś się ruszyło. zapominam o tym, co było kiedyś. zaczynam ufać, choć nie wiem czy na dobre mi to wyjdzie. nie pamiętam już o Tobie. o tym co mi zrobiłeś. Ciebie już nie ma. jest tylko dobra, czwartkowa kawa, grudniowe połowinki z bardzo dobrym partnerem i pewnie Ty... po drugiej stronie stołu.
|
|
|
|
kiedy wróciłam, żeby go przeprosić, sama zupełnie nie wiem za co, spojrzał na mnie tak, jak nigdy na mnie nie patrzył. w jego spojrzeniu nie było nic innego niż pogarda. najczystsza pogarda. już nie czułam się bezpiecznie. czułam się jak ostatnia szmata. spojrzał na mnie tak pierwszy raz od momentu kiedy się poznaliśmy i wciągu tych kilkunastu sekund, zorientowałam się, że nic dla niego nie znaczyłam i nigdy nie będę znaczyła. jestem przez niego pusta w środku. przez niego nie mogę znów zaufać. nie potrafię kochać.
|
|
|
|
jest jakoś dziwnie. niby skończyłam ten śmieszny, tygodniowy związek, prawie miesiąc temu. niby czułam się dzięki temu lepiej, niby wszystko układało się po mojej myśli. tylko... zauważyłam, że brakuje mi go. brakuje mi jego nieśmiesznych żartów i uśmiechu, którym obdarzał mnie każdego dnia. nie wiem czy mogę nazwać to tęsknotą. wiem tylko, że nie dał mi innego wyboru. wiem też, że już o mnie nie myśli, że już nie zaprząta sobie mną głowy... tylko dlaczego ja wciąż to robię? nie mogę się od niego uwolnić. nie mogę uwolnić się od tego, co czułam przy nim. mam wrażenie, jakby ktoś wyjął wszelkie moje wnętrzności i zaczął je przecinać nożyczkami. dziwi mnie fakt, że zawsze przy nim byłam, nawet jeśli tego nie potrzebował. mimo tego wszystkiego co mi zrobił, wciąż przy nim trwałam i nie odchodziłam. po tym co zdarzyło się pewnego wrześniowego popołudnia w jego stancji poczułam się jak wykorzystana zabawka, a na następny dzień udowodnił, że właśnie tak było. /1
|
|
|
|
-nie potrafię. nie radzę sobie. to mnie boli. wiesz co? to, że nie potrafię teraz nikomu zaufać. nie potrafię znaleźć w nim oparcia, nawet jak bardzo się staram.
-czas leczy rany. pamiętaj. jeśli czegoś bardzo będziesz chciała to dasz sobie radę... na razie może odpuść, zobacz jak to się potoczy. tylko pamiętaj. nie dawaj złudnych nadziei, bo to boli jeszcze bardziej, zresztą sama przez to przechodziłaś, więc co ja Ci będe truć.
|
|
|
|
Dodaj komentarz