 |
|
myślałam, że jest tym, który mnie tutaj trzyma, ale jednak to tylko grawitacja. więc może tak po prostu to rzucić? i zacząć od nowa w zupełnie innym miejscu, wśród innych ludzi, z innymi marzeniami?
|
|
|
|
przez jedno uderzenie serca znowu uwierzyłam, że Ci zależy. potem pomyślałam "naiwna".
|
|
|
|
-czemu mi nie powiedziałaś, że się boisz? -nie mogłam się bać, bo Ty się bałeś. nie mogliśmy bać się oboje. ktoś musiał wierzyć..
|
|
|
|
-zrobiłam Ci za słodki truskawkowy koktajl, żeby osłodzić Ci to, że tak Ci tę robotę spaprali. -no dziękuję Ci bardzo! -odpowiada mi z uśmiechem.
|
|
|
|
na bezdrożach przeznaczenia, kiedy ciężaru naszych stóp nie będzie dźwigała ziemia, powiem Ci wszystko,czego nie zdążyłam. tysiącosiemsetdwadzieściasześć dni. najgorsze jest to, że po takim czasie się zapomina. nie to, że Ktoś kiedyś był, ale Jego uśmiech, gesty, zapach, głos. pamięta się zimną płytę, kilka zniczy, które się palą i kwiaty.
|
|
|
|
-nie mam czasu.
jak to go nie ma? chce mi się krzyczeć, że ma go znaleźć do cholery. może między jedną grą na facebook'u a drugą? właśnie teraz, gdy tak bardzo jest mi potrzebny, gdy ze ściśniętym gardłem, łzami w oczach i ledwo łapiąc powietrze potrzebowałam jego spokoju, dzięki któremu potrafiłam się ogarnąć i jakoś to wszystko sobie ułożyć. potrzebowałam mu powiedzieć jak bardzo się boję i czuję się bezsilna i taka mała. a dowiedziałam się tylko tyle, że z tego co kiedyś nas łączyło nie już co nawet zbierać. dogorywam po cichu..
|
|
|
|
w wannie siedziałam i płakałam.. a emocje tłukły się we mnie jak stado nietoperzy zamkniętych w zbyt ciasnej klatce. podobno pod wodą myśli oddychają swobodniej.
|
|
|
|
który to już koniec świata? świata, który z takim trudem budowany był od podstaw, który powstał na fundamentach ekscytującego oczekiwania, ściany miał z naiwnych pragnień i przykryty był dziecięcą ufnością w coś lub w kogoś, kto nagle wszystko zburzył.. jakby był to tylko domek z kart.
|
|
|
|
z niedowierzaniem przyglądam się pytaniu, które widnieje na ekranie monitora.. "Ile razy wybaczasz komuś tylko dlatego, że nie chcesz go stracić?" no cóż.. trochę tego było.. i jest to cholernie głupie, ale.. no właśnie.. ale co? pieprzone "ale" przez które boję się tego jak to będzie, gdy Go stracę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz