|
before.i.fall.moblo.pl
Cudowne.
|
|
|
Początki zawsze są trudne. Jeśli coś nam nie wychodzi, rezygnujemy. Niestety nie na tym to polega. Trudne początki świadczą o tym, że później będzie już tylko łatwiej i pokazują nam czy faktycznie jesteśmy silni.
|
|
|
Paradoksalnie jest to niemożliwe.
|
|
|
Jestem tu sama i bardzo Cię potrzebuję. Mam nadzieję, że czujesz to.
|
|
|
A jak Ci się nie podoba to strzałka, gitara, buźka, pa i nara.
|
|
|
Witaj. Usiądź. Nie, nie tak. Usiądź wygodnie. To będzie długa historia. Nie chcę, abyś źle siedział. Nie chcę, aby cokolwiek Ci przeszkadzało. Proszę Cię tylko o skupienie i wysłuchanie mnie. Nie wymagam od Ciebie cudów. Wiem, że jestem skomplikowanym przypadkiem, który trudno rozgryźć, ale chociaż postaraj się. Postaraj się mnie zrozumieć. Mógłbyś mnie też wesprzeć. Byłoby mi miło. Pomógłbyś mi swoim przytuleniem, pocałunkiem. Po prostu usiądź i mnie wysłuchaj. Proszę.
|
|
|
Okazywanie uczuć nie jest moją mocną stroną, ale bynajmniej staram się.
|
|
|
I gdy zostałam całkiem sama gdzie Ty byłeś? Dlaczego odszedłeś? Przecież obiecałeś, że będziesz zawsze. Obiecałeś, że mnie nie zostawisz. No i co? Gdzie jesteś teraz?
|
|
|
Wiesz kiedy zrozumiałam, że jestem nikim? W dniu, kiedy to zaplanowałam sobie, a właściwie to obiecałam sobie, że nie skosztuje kanapki, którą zabrałam ze sobą do szkoły. Przecież kiedyś udawało mi się to czemu teraz miałoby się nie udać? I bam! Zawód po całości. Od dziś jestem dla siebie nikim.
|
|
|
Nie żebym miała coś przeciwko, ale jeśli znów tak postąpisz to wiedz, że między nami koniec.
|
|
|
Mechanizm ludzki to czysta nauka. To taki jeden wielki znak zapytania, który rozwiązujemy do końca życia. Nigdy nie mamy stuprocentowej pewności, że w danym momencie zadziałamy tak a nie inaczej. Ludzki umysł jest nie do ogarnięcia. Codziennie stajemy przed lustrem i twarzą w twarz z samym sobą zadajemy mnóstwo pytań osobie przed nami. Zasypujemy ją pytaniami tak, jakby była jakimś bóstwem czy hugo wie czym. Stoimy i gapimy się tak przez dłuższy czas aż w końcu rezygnujemy, bo nasz rozmówca przed nami nic nie mówi. W końcu dociera do nas, że to tylko nasze odbicie.
|
|
|
|