 |
aneta904.moblo.pl
I to co widzisz w tych oczach to strach bo czas ucieka jak w klepsydrze piach. Brat niewiem co jutro przyjdzie lecz wierzę że ty się z tego wyrwiesz.
|
|
 |
|
I to co widzisz w tych oczach to strach,
bo czas ucieka jak w klepsydrze piach.
Brat niewiem co jutro przyjdzie,
lecz wierzę, że ty się z tego wyrwiesz.
|
|
|
|
Życie jest krótkie, a śmierć długa,
błekit nieba tonie w wypłakanych strugach.
Nie przessspane noce, noce zerwane,
ja tak jak ty odłoże ten kamień.
Stąd pochodzimy, nie ma ideałów,
tu nawet święci spadają z piedestału.
Świat nas wypaczył, ciężko być sobą,
jak kropla atramentu w szklance z wodą.
|
|
|
|
Nasze życie wypełnione na przemian grzechami i wyrzutami sumienia.
Widok łez dzis potrafi znieść obok głosu bliskich osób przejść.
Gdy twarz jej wykrzywia kry masz udręki,,
a łzy torują drogę przez przymknięte powieki.
Jesteś obok ale odchodzisz jutro,
archanioł konający, porażkę studzi wódką.
Dań czas czasowi, nic się nie zmienia,
prawdą staje się wykrakana przepowiednia.
Powoli się żegnasz, to się nie zdarzy,
za młodo (za młodo), z trumną Ci nie do twarzy.
Widzisz to na jawie, widzisz to we śnie,
|
|
|
|
potrzebny jest most nad rzeką kłopotów.
|
|
|
|
Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie Może Odlecieć, czy tego chce Bóg?
Zaglądasz mu w oczy ja w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym roździale życia.
|
|
|
|
Tymi daje z siebie więcej niż kiedykolwiek
Ulica obserwuje wokół asfaltu wstęgi
Tu nikt nie wygrał losu na loterii
|
|
|
|
moje rany są otwarte
lecz możesz je uleczyć
|
|
|
|
Jedna z nich miała, blask jak perła
to historia smutna jak Breslau.
Bo gdyby żyła, dałbym jej wszechświat
jedyne wspomnienie naturalnego piękna.
|
|
|
|
Bardziej od pudrów, szminek, wosków, brokatu, tipsów wolę
naturalne piękno, spytasz "co to jest?"
"kobieta, która przyspiesza Ci tętno. Padnij.
Nie wyglądając przy tym jak wywłoka z pod latarni.
|
|
|
|
Możesz dziś być nikim,dla całego świata,
Pamiętaj dla niewielu jesteś całym światem.
Usta ludzi układają się w krzywiznę kłamstwa,
To prawda lecz nigdy nie mów - życie chuja warte.
O kilka łez ubożsi liczymy na cud,
Za sterylnym parawanem czeka nas brud.
Fakty,wiem jak jest,dzieciak studzą,
Złe rzeczy przytrafiają się dobrym ludziom,
Wymaga ofiar,życie w okopach,
Jedno wiadomo ponad wszystko honor,
Sami siebie pokonujemy przez nokaut,
I zostawiamy ziemię spaloną.
|
|
|
|
Chciałbyś się pociąć,udajesz wariata,
Nie obiecuj sobie wiele po końcu świata,
Chociaż nadal noc, do góry głowa,
Wiem gorzkiej prawdy nie rozcieńczą słodkie słowa.
|
|
|
|
Burzowe chmury,którym nie ma końca,
Wyciskają z ulic ostatni promień słońca.
Trupia szpetota w oczach, tłumi szczęście,
To oczodoły okien, w zbombardowanym mieście.
Pęknie tama nieszczęść,wszyscy utoną,
Zasną na zawsze przykryci przeklętą wodą,
Ręce drżą nie widzisz już świata ostro,
Nie musisz czytać gazet,wiesz jaki masz horoskop.
|
|
|
|
Dodaj komentarz