 |
|
mam pistolet, dwa naboje i nas dwoje.
|
|
|
|
osoba, za którą byłam wcześniej oddać wszystko obiecywała, że między nami nic nie ma i nigdy nie będzie. to tylko przyjaźń, która podobno nie będzie miała końca. więc zaczęłam się interesować inną osobą, która zaczęła czuć do mnie coś więcej.. wkręciłam się w tą znajomość, ale nie zapominając o tej pierwszej osobie, która teraz daje jednak nadzieję, że może coś z tego być.. czy to mnie popierdoliło, czy naprawdę to jest takie skomplikowane?
|
|
|
|
odszedłeś, pomimo mojego błędu nie chciałeś słuchać żadnego 'dlaczego', nie interesowało cię to, czy sobie bez ciebie dam radę, czy będę na tyle silna odnaleźć się na nowo, nie trzymając cię już za rękę. nie obchodziło cię to, kto będzie obdarowywał mnie tak wyjątkowymi pocałunkami, budził każdym 'dzień dobry' i usypiał każdym 'dobranoc'. nie zdawałeś sobie sprawy jak bardzo mi zabraknie twoich ust, dotyku i głosu.. cały czas żyjesz ze świadomością, że u mnie jest już wszystko jak najlepiej. że ułożyłam sobie życie. bynajmniej na taką wyglądam - na silną, pewną siebie dziewczynę.. a nawet nie zdajesz sobie sprawy jaka krucha jestem w środku.
|
|
|
|
podejdź. co widzisz? widzę dziewczynę, która całkiem niedawno była pewną siebie, otwartą i szczęśliwą osobą, którą wyniszczył alkohol i papierosy. uśmiechała się do każdego przechodnia, cieszyła się z życia, bo miała jego. co ma teraz? dwóch przyjaciół, którzy doszczętnie niszczą jej organizm od środka, buntują ją na innych i uzależniają. tak, on też uzależniał.
|
|
|
|
zastanawiam się, czy też któregoś wieczoru usiadłeś w ciemnym pokoju na łóżko, myśląc, co by było gdyby. rozmyślasz jak dobrze było nam razem i te wszystkie spędzone ze mną chwile były cudowne. że tęsknisz za tym co było i chcesz znów zasmakować tego szczęścia, które nosi moje imię.
|
|
|
|
wiem, że między nami było różnie. były kłótnie, które zaczynały się na drobiazgach, a kończyły na czułych słowach. była zazdrość, był smutek i pragnienie. a szczęście towarzyszyło nam na każdym kroku. szepty, które kończyły się na cichych pocałunkach. pytam się, gdzie to wszystko się podziało.. poszło w zapomnienie, a pustkę wypełniłeś sobie kimś innym, lepszym ode mnie.
|
|
|
|
napisz. jak bardzo się za mną stęskniłeś, że nie możesz już dłużej beze mnie wytrzymać, że brakuje ci mnie, że chcesz znowu spróbować na nowo, że całe dnie myślisz o mnie, częściej niż oddychasz. albo po prostu napisz, że tęsknisz, cokolwiek!
|
|
|
|
to nie jest tak, że mi już nie zależy. mogę sprawiać takie wrażenie, że jestem silna, że sobie bez ciebie daję radę bez żadnego problemu.. ale uwierz, że tak naprawdę znów chciałabym poczuć smak twoich ust, przypomnieć sobie jak pachniesz, dostawać sms'y z treścią 'dobranoc', spędzać z tobą każdy dzień, rozmawiać z tobą o wszystkim, o czym nikt inny nie wie, być blisko ciebie. teraz tylko tego potrzebuję. bo wiesz, zapomniałam co to znaczy być szczęśliwą.
|
|
|
|
jestem ciekawa czy będąc z nią, myślisz czasem o mnie. ciekawe, czy idąc z nią w te miejsca co ze mną, wspominasz jak pierwszy raz się tam spotkaliśmy. ciekawe, czy kiedy łapiesz ją za rękę, przypominasz sobie o nas. ciekawe, czy chociaż chwilę poświęciłeś czasu na to, żeby wspomnieć to wszystko, co było niedawno, przed tym jak ją poznałeś. ciekawe, czy tego żałujesz. tych wszystkich chwil, które spędziłeś ze mną.
|
|
|
|
zrozum, to mi nie minie. w odróżnieniu od ciebie, moje uczucia są stałe.
|
|
|
|
teoretycznie nie byliśmy ze sobą, ale w swojej obecności zachowywaliśmy się znacząco. spędziłam z tobą każdą swoją wolną chwilę, byłam na twoje zawołanie, martwiłam się, pocieszałam, doradzałam, po prostu byłam przy tobie dzień i noc. twoje życie było ważniejsze od mojego. swoje problemy zostawiałam na boku, bo wolałam zająć się twoimi. a ty nawet nie poświęciłeś dla mnie tych pierdolonych dwóch minut na wyjaśnienie, czemu już cię dla mnie nie ma.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)