Kontroluję swoją gadkę, zamykam paszczę jak nie wiem nic na jakiś temat, tylko se patrzę i chwytam myśl, gdy jest ciekawa, jak nie to mogę wstać i se wyjść, zadzwonić do bejbe, lecz wtedy także kontroluję gadkę, bo nie mam nerwów na fochy.
przed zamknięciem tego rozdziału broniła się tylko moja pamięć która skrupulatnie przypominała mi co się wydarzyło co miało znaczenie a co było bez znaczenia teraz mogę otworzyć się na coś nowego nawet nieprzyziemnego mogę nawet pokochać ufoludka #naskale#
jestem sama w swej samotni ściany same zmieniły kolor pustka ulęgła swój mały świat w moim pokoju stołek zaczął nosić skarpetki świat kręci kołowrotkiem czasu pierdolnik w mojej głowie i nawet sufit już ze mną nie rozmawia ktoś chce zatrzymać moje serce - jako eksponat dla studentów #naskale#
jestem pokoleniem, który został w pewnym stopniu wychowany na smartfonach, wifi i innych wynalazkach, owszem nie zaprzeczę, ale nic mi nie sprawiło wczoraj takiej radości jak brak zasięgu.