Po 124 dniach wszystko prysło. To było jak porażenie piorunem, kiedy przejrzałam na oczy to nie było przyjemne. Wszystko, co tak nieudolnie próbowałam budować przez ostatnie miesiące runęło.
Piecze zgaga, w gardle ściska, była ci taka bliska.
Jakaś siła ręką radio o ścianę ciska
łzę wyciska, pada deszcz, błyska.
Beznadziejnie, co robić? Sprawa jest ślizga,
jak postępować, czy warto jeszcze próbować ?
Czy to już koniec i masz go zaakceptować ?
Przestałeś czuwać, pamiętaj wiecznie należy badać
zbyt wielkich nadziei nie ma co pokładać
im wyżej wejdziesz, tym dłużej będziesz spadać...
Lepsza połowa odeszła, może nie wrócić
siedzisz bezwładnie, nie wiesz jak to odwrócić .
Nie wiesz jak to rozumieć, nie wiesz jak to tłumaczyć
ej ile ona mogła dla ciebie znaczyć ....
Wybaczy ci, czy raczej ty masz wybaczyć
sam już nie wiesz, w nerwach mogło wypaczyć.
![teksty [19375]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
