nigdy nie zapomnę tych letnich nocy, gdy nikt z nas nie chciał spać. kilka butelek taniego piwa sprawiło, że czuliśmy się niezniszczalni. rozmawialiśmy o wszystkim i o niczym nie myśląc o tym, że niedługo nadejdzie świt a my już nigdy nie wrócimy do tych chwil
Budzę się rano i nie mogę leżeć, trzeba wstać, jak najszybciej, zanim pomyślę, zanim poczuję. Trzeba pędzić przez dzień, aby nie dogonił ból, byle się nie zatrzymać, byle się nie zastanawiać. Zmęczę ciało i umysł, więc na koniec usnę szybko, nie pamiętając kim jestem i gdzie.
![teksty [139]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
