Zamyślona wpatrywałam się w okno, powstrzymując się od płaczu, pomimo tego moje oczy szkliły się, jak małe diamenciki. Moją głowę znów ogarną jeden wielki mętlik.Na dzień dzisiejszy wiedziałam jedno : to,że czasami musimy być daleko od ludzi nam bliskich, których kochamy. Ale to nie znaczy,że kochamy ich mniej, czasami to sprawia,że kochamy ich jeszcze bardziej.
|