On patrzy na nią... Wie że są to ich ostatnie wspólne spędzone dni... Stara się zapamiętać każdy szczegół, każdy centymetr jej ciała, dotyk jej dłoni, ust... Sposób w jaki mówi, śmieje się... Nawet to jakie słodkie robiła miny jak sie złościła... Wszystko to chciał szczelnie zamknąc w ścianach swej pamięci, by jej obraz zachować uśmiechniętej zawsze szukającej w nim oparcia... Potrafiła godzinami z nim rozmawiać, uwielbiał te momenty... Potrafiła także milczeć, wtulona w jego ramiona, w których czuła że nic jej nie grozi... On jednak myślał że uczucie się wypaliło, przepadło, zgasło i juz nie zapłonie tym żarem... Jakże nie wiedział jak sie pomylił!!!! Ona cierpiała, płakała w poduszkę, jej wierną przyjaciółkę... Tak bardzo chciała go poczuc przy sobie... Obudzić sie na drugi dzien i udowodnic światu że to tylko zły sen a on nadal należał do niej.... Lecz tak sie nie stało... Złączeni na wieki ... Lecz dla siebie nieosiągalni.. Ironia losu???

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!