Uciekam przed sobą samym, na sumieniu rany I słowa niechciane, a wypowiedziane jednak Bólu pętla, do celu nie docieram świadomie Te miejsca kują w serce Przypominają twarze, których nie zobaczę więcej I wiem, że nie zmienię biegu zdarzeń tych co Spowodowały, że niejedno uczucie już prysło Niczym zaklęcie, nie zapomniałem tych momentów Kiedy życie nabierało sensu, a dzisiaj to boli Kiedy zdjęcia uwalniają myśli jak po latach więŹnia Momentami nie chciałbym o tym pamiętać A jednak wymazać się nie da, a pamiętać warto Pomimo tego, że te wrota się pokryły już wyblakłą farbą To nie znam ludzi, którzy uczuciami gardzą, gardzą

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!