Kolorami tęczy barwisz uczucia
Pragnąc ozdobić nimi świat
Aby nigdy ich nie zabrakło
W pustynnym trakcie dnia
By jawą stały się marzenia
Zmysły wydatność wzmożyły
Oczy przetarte prawdą przejrzały
Miłością wypełniły się spojrzenia
Sam jednak nie dasz rady...
Nie cudu tu potrzeba lecz wspólnoty
Wzajemności w serdeczności...
Bukiet słów raz po raz przekazany
Uśmiech tak po prostu ofiarowany
Zawieszona chwila pośpiechem sprężona
By spojrzeć w czyjeś oczy i je odczytać...
Tak ważne jest ze sobą bycie
Zapomnij scenerię dobrze ci znaną
Codzienność w umyśle wrytą
Goniąc dzień po dniu bezmyślnie
Tracisz to co najważniejsze...
Lekceważąc jego istnienie
Do momentu aż jest za póżno
I nic już nie można zmienić
A wtedy wiesz, że nic nie jest
W życiu tak ważne...
Jak człowiek i jego uczucia.
|