Jak ten kretyn wierzyłem w twoje szepty. I byłem gotów oddać im się bez reszty. Wierz mi, aż twój głos nagle zniknął, i nawet nie było mi specjalnie przykro. A wszystko wokół nabrało nagle tempa. Z początku dobrze, bo z początku nie pękasz, aż przy dźwiękach mijających lat za szybami zacząłem zastanawiać się nad tym co stało się z nami, i czemu nie zarzucasz mnie tymi planami więcej, a głowa ciąży mi już prawie tak jak ręce. I nie wiem sam czy przy tym tempie chcę przeżyć tutaj jeszcze choć jeden dzień.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!